Záhnpasta

f -, -en зубна́я па́ста

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Záhnpaste

f -, -n зубна́я па́ста

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гу́бна-зубны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́бна-зубны́ гу́бна-зубна́я гу́бна-зубно́е гу́бна-зубны́я
Р. гу́бна-зубно́га гу́бна-зубно́й
гу́бна-зубно́е		 гу́бна-зубно́га гу́бна-зубны́х
Д. гу́бна-зубно́му гу́бна-зубно́й гу́бна-зубно́му гу́бна-зубны́м
В. гу́бна-зубны́ (неадуш.)
гу́бна-зубно́га (адуш.)		 гу́бна-зубну́ю гу́бна-зубно́е гу́бна-зубны́я (неадуш.)
гу́бна-зубны́х (адуш.)
Т. гу́бна-зубны́м гу́бна-зубно́й
гу́бна-зубно́ю		 гу́бна-зубны́м гу́бна-зубны́мі
М. гу́бна-зубны́м гу́бна-зубно́й гу́бна-зубны́м гу́бна-зубны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паднябе́нна-зубны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паднябе́нна-зубны́ паднябе́нна-зубна́я паднябе́нна-зубно́е паднябе́нна-зубны́я
Р. паднябе́нна-зубно́га паднябе́нна-зубно́й
паднябе́нна-зубно́е		 паднябе́нна-зубно́га паднябе́нна-зубны́х
Д. паднябе́нна-зубно́му паднябе́нна-зубно́й паднябе́нна-зубно́му паднябе́нна-зубны́м
В. паднябе́нна-зубны́ (неадуш.)
паднябе́нна-зубно́га (адуш.)		 паднябе́нна-зубну́ю паднябе́нна-зубно́е паднябе́нна-зубны́я (неадуш.)
паднябе́нна-зубны́х (адуш.)
Т. паднябе́нна-зубны́м паднябе́нна-зубно́й
паднябе́нна-зубно́ю		 паднябе́нна-зубны́м паднябе́нна-зубны́мі
М. паднябе́нна-зубны́м паднябе́нна-зубно́й паднябе́нна-зубны́м паднябе́нна-зубны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

А́МІ

(Ammi),

род кветкавых раслін сям. сельдэрэевых. Каля 6 відаў. Пашыраны пераважна ў Міжземнамор’і. Амі зубная (A. visnaga) і вялікая (A. majus) культывуюцца на Каўказе, паўд. Украіне і ў Малдове. Інтрадукаваны ў Цэнтр. бат. сад АН Беларусі.

Адна- або двухгадовыя травяністыя расліны з галінастым голым баразнаватым сцяблом выш. 50—80 см. Лісце складанаперыстарассечанае. Кветкі дробныя белыя ў складаных парасоніках. Плод — двухсямянка; мае эфірны алей, келін, віснагін, ізапімпінелін, бергаптэн і інш. біял. актыўныя рэчывы, якія выкарыстоўваюцца пры каранарнай недастатковасці, бранхіяльнай астме, коклюшы, як спазмалітычныя сродкі; прэпарат аміфурын — для лячэння віціліга і кругападобнай лысасці. Харчовыя (ужываюцца карані), меданосныя, вострапрыпраўныя і эфіраалейныя расліны.

Амі зубная.

т. 1, с. 316

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зубны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да зуба. Зубны нерв. Зубны боль. // Прызначаны для догляду, зберажэння зубоў. Зубны парашок. Зубная шчотка. // Які мае адносіны да лячэння зубоў. Зубны ўрач. Зубны кабінет.

2. Які вымаўляецца пры ўдзеле зубоў (пра гукі). Зубны зычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Záhnschmelz

m -es, -e анат. зубна́я эма́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зубны́ в разн. знач. зубно́й;

з. боль — зубна́я боль;

з. парашо́к — зубно́й порошо́к;

з. зы́чны — лингв. зубно́й согла́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szczoteczka

ж. шчотачка;

szczoteczka do zębów — зубная шчотка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

па́ста

(іт. pasta, ад гр. paste = мучная страва)

рэчыва ў выглядзе цестападобнай масы; прымяняецца ў касметыцы, кулінарыі і г.д. (напр. зубная п., таматная п.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)