astral

[ˈæstrəl]

adj.

зо́ркавы; зо́рны, астра́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wygwieżdżony

зорны; пакрыты зоркамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bestérnt

a высок. зо́рны, усы́паны [усе́яны] зо́ркамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bestírnt

a высок. пакры́ты зо́ркамі, зо́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

starlit

[ˈstɑ:rlɪt]

adj.

зо́рны

a starlit night — зо́рная ноч

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АСТРА...

(ад грэч. astron зорка),

першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнні адпавядае словам «зорка», «зорны», напрыклад, астраметрыя, астранавігацыя.

т. 2, с. 47

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

gwiezdny

gwiezdn|y

зорны;

~y pył — зорны пыл;

drogi ~e — зорныя шляхі;

~e wojny — зорныя войны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gwiazdowy

зорны, зоркавы;

układ gwiazdowy — зорная сістэма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

астра-

(гр. astron = зорка)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «зорка», «зорны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

акве́ціць, аквечу, аквеціш, аквеціць; зак., што.

Паэт. Надаць каму‑, чаму‑н. прыгожы, прыемны выгляд пры дапамозе каго‑, чаго‑н. Не рассыплецца краса — Яна дажджом пялёсткаў белых Аквеціць новы зорны сад. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)