Verbum

неалагі́зм, -у, мн. -ы, -аў, м.

У мовазнаўстве: новае слова або выраз, а таксама новае значэнне старога слова.

раўназна́чны, -ая, -ае.

Які мае аднолькавае значэнне з іншым.

Раўназначныя выразы.

Р. па колькасці.

|| наз. раўназна́чнасць, -і, ж.

мі́ля, -і, мн. -і, міль, ж.

Адзінка вымярэння адлегласці, якая мае неаднолькавае значэнне ў розных краінах.

Геаграфічная м.

Марская м.

най..., прыстаўка.

Ужыв. пры ўтварэнні найвышэйшай ступені прыметнікаў і прыслоўяў і надае ім значэнне самай высокай ступені якасці, напр.: найлепшы, найчасцей.

таваразна́ўства, -а, н.

Сукупнасць ведаў пра тавар як прадмет гандлю, пра яго ўласцівасці, гатункі і спажывецкае значэнне.

|| прым. таваразна́ўчы, -ая, -ае.

адназна́чны¹, -ая, -ае.

1. Тоесны па сэнсе з іншым.

Адназначныя выразы.

2. Які мае толькі адно значэнне.

Адназначныя словы.

|| наз. адназна́чнасць, -і, ж.

прыкладны́¹, -а́я, -о́е.

Які мае практычнае значэнне, прымяняецца на практыцы.

Прыкладныя навукі.

Прыкладная электратэхніка.

Прыкладное мастацтва (мастацкі выраб якіх-н. прадметаў, рэчаў, начыння).

зме́ркнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; змерк, -кла; зак.

1. гл. меркнуць.

2. перан. Страціць сілу, значэнне.

Слава змеркла.

|| незак. змярка́ць, -а́е.