завя́дший прил.

1. завя́лы;

2. перен. завя́лы, змарне́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ку́ндзевы ’худы, змарнелы’ (ТС). Да кундзель (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

niedożywiony

знясілены; схуднелы; змарнелы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wychudły

схуднелы; змарнелы; здохлы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wynędzniały

знясілены, змарнелы, схуднелы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

withered

[ˈwɪðərd]

adj.

вы́сахлы, завя́лы, зача́хлы; змарне́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mizerny

худы, чэзлы, змарнелы, мізэрны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зблажэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Схуднелы, змарнелы. Напалоханая маці моўчкі перавяла погляд на сына, ён, зблажэлы .., з ускудлачанымі на галаве валасамі, выцягнуўшыся, ляжаў на лаве. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зача́хлы, ‑ая, ‑ае.

Змарнелы, хваравіты. Зачахлы чалавек. // Які зачах, слаба расце; завялы. Тут, сярод абымшэлых каржакаватых сосен, пахіленых і зачахлых на гэтай выспе, вісела цішыня. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

измождённый змардава́ны; зму́чаны; знясі́лены; змо́раны; (осунувшийся) змарне́лы;

измождённый вид змо́раны вы́гляд.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)