капітуляцыя, здача

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

poddanie

н.

1. падпарадкаванне; пакорнасць;

2. капітуляцыя, здача

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

экстэрна́т

(ад лац. externus = знешні, вонкавы, старонні)

здача экзаменаў у навучальнай установе без навучання ў ёй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Vergábe

f -, -n перада́ча (заказаў), зда́ча падра́даў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinlieferung

f -, -en даста́ўка; паста́ўка; зда́ча; уручэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wydzierżawienie

н.

1. здача ў арэнду;

2. узяцце ў арэнду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

surrender​1 [səˈrendə] n. зда́ча, састу́пка; капітуля́цыя;

a surrender at discretion mil. безагаво́рачная капітуля́цыя;

a complete surrender of self to art самаахвя́рная адда́насць маста́цтву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

капітуля́цыя, ‑і, ж.

1. Спыненне ваенных дзеянняў і здача пераможцу на прадыктаваных ім умовах. Безагаворачная капітуляцыя. Капітуляцыя фашысцкай Германіі.

2. перан. Адступленне ад сваіх пазіцый, прызнанне свайго бяссілля ў чым‑н.

3. У міжнародным праве — дагавор з пераможаным праціўнікам аб умовах спынення ваенных дзеянняў. Падпісаць капітуляцыю.

[Лац. capitulatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Préisgabe

f - зда́ча, пакіда́нне (напр. пазіцый); пакіда́нне на во́лю лёсу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áblieferung

f -, -en зда́ча, падво́з, даста́ўка, уручэ́нне; во́дпуск, паста́ўка (тавараў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)