абнясла́віць, ‑слаўлю, ‑славіш, ‑славіць; зак., каго-што.

Распаўсюдзіць дрэнную пагалоску, чуткі, нядобрую славу пра каго‑, што‑н.; зганьбіць. Абняславіць чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зганьбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., каго-што.

Тое, што і зганьбіць. Сашка зганьбаваў .. [Надзю], а маці яго — на табе, у адведкі прыйшла. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zniesławić

зак. зняславіць; зганьбіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абнясла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ўлены; зак., каго-што.

Распаўсюдзіць нядобрую славу пра каго-, што-н.; зганьбіць.

А. чалавека.

|| незак. абнеслаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і абнясла́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. (дзеянне) абнеслаўле́нне, -я, н., абнясла́ўліванне, -я, н. і (стан) абнясла́ўленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

verúnehren

vt абганьбава́ць, зга́ньбіць; знясла́віць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пане́хтуваць ’зганьбіць’ (Сл. ПЗБ). Укр. поне́хтувати ’пагрэбаваць; папсаваць, зрабіць шкоду’. Ад nechati (гл: няхай) з т укладным у выніку экспрэсіўнага характару слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абнеслаўля́ць mit Schánde bedécken, in Mísskredit [in üblen Ruf, in bösen Léumund] bríngen*; entéhren vt (зганьбіць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зауши́ть сов., уст.

1. даць апляву́ху;

2. абра́зіць; зга́ньбіць; см. зауша́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zhańbić

зак. зганьбіць, зганьбаваць, зняславіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

put to shame

а) зга́ньбіць; засаро́міць

б) перасягну́ць, перавы́сіць; зацьмі́ць (спры́там, працаві́тасьцю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)