вагі́на
(лац. vagina = похва)
трубкападобнае звужэнне жаночых палавых пратокаў, якое заканчваецца вульвай або похвай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ларынгастэно́з
(ад ларынга + стэноз)
звужэнне гартані або поўнае закрыццё яе прасвету, прыроджанае або выкліканае некаторымі захворваннямі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
парафімо́з
(ад пара- + гр. phimosis = звужэнне крайняй плоці)
ушчамленне галоўкі палавога члена ссунутай назад крайняй плоццю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
піларастэно́з
(ад гр. pyloros = прываротнік + стэноз)
звужэнне выходнай часткі страўніка пры язве страўніка, пухлінах і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стрыкту́ра
(лац. strictura = сцісканне)
мед. звужэнне якога-н. трубчастага органа або адтуліны поласцевага органа ў выніку запалення.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
канстры́ктар
(ад лац. constrictio = сцяжэнне, звужэнне)
мускул, які звужае які-н. прыродны канал у арганізме чалавека і жывёл.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ангіяспа́зма
(ад ангія- + спазма)
раптоўнае звужэнне дробных артэрый і капіляраў, у выніку чаго парушаецца забеспячэнне крывёй тканкі або органа.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АНГІЯСПА́ЗМА
(ад ангія... + спазма),
перыядычнае спазматычнае звужэнне прасвету артэрый, што прыводзіць да абмежаванага кровазабеспячэння (ішэмія) адпаведнага органа або тканкі. Узнікненню спрыяюць інтаксікацыя (алкаголь, нікацін), прафесійныя шкоднасці (вібрацыя, серавуглярод, свінец і інш.), пераахаладжэнне, ачагі факальнай інфекцыі, псіхатраўмы. Часта бывае ў паталагічна змененых сасудах, асабліва пры атэрасклерозе і гіпертанічнай хваробе. Працяглая спазма сасудаў сэрца можа выклікаць стэнакардыю і быць прычынай інфаркту міякарда. Пры ангіяспазме назначаюць спазмалітычныя прэпараты, лечаць асн. хваробу.
т. 1, с. 344
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
кантракту́ра
(лац. contractura = звужэнне, скарачэнне)
значнае абмежаванне рухомасці ў суставе ў выніку паталагічных працэсаў, якія адбываюцца ў суставе і ў мяккіх тканках, што яго акружаюць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
вазапрэсі́н
(ад лац. vas = сасуд + pressare = ціснуць)
1) гармон задняй часткі гіпофіза, які выклікае звужэнне крывяносных сасудаў, павышэнне крывянога ціску, памяншае выдзяленне мачы ныркамі;
2) прэпарат гэтага гармону.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)