бо́мала, ‑ы, ж.

Абл. Званок ці прыстасаванне, падобнае на званок, якое начэпліваецца жывёліне на шыю, калі яна пасецца ў лесе. Недзе паблізу на збродлівым кані зазваніла бомала ды следам тоненька заржала жарабятка. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звіне́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -нім, -ніце́, -ня́ць; -ні́; незак.

Утвараць металічны гук.

Звініць званок.

Звіняць галасы дзяцей.

У вушах звініць (пра звон у вушах).

|| зак. празвіне́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -нім, -ніце́, -ня́ць; -ні́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дазвані́цца, ‑званюся, ‑звонішся, ‑звоніцца; зак.

Разм. Звонячы, атрымаць адказ на званок. Дазваніцца да таварыша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

празвані́ць, -аню́, -о́ніш, -о́ніць; зак.

1. Прагучаць (пра звон).

Празваніў званок.

2. што і з інф. Апавясціць звонам пра што-н. (разм.).

Празванілі антракт.

3. Правесці які-н. час звонячы.

Празваніў паўгадзіны — ніхто не адказвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

buzzer [ˈbʌzə] n.

1. гудо́к; звано́к

2. electr. зу́мер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trunk call [ˈtrʌŋkˌkɔ:l] n. BrE, dated міжгаро́дні тэлефо́нны звано́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

doorbell

[ˈdɔrbel]

n.

звано́к пры дзьвяра́х

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

звано́чак, -чка м.

1. уменьш. звоно́чек, колоко́льчик; см. звано́к 1;

2. бот. колоко́льчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ліскату́ха ’званок’ (чач., Мат. Гом.). Да лёскат (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Klíngelzeichen

n -s, - звано́к (сігнал)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)