Their house is always well-kept. Яны заўжды добра даглядаюць свой дом.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
früher
1.
a ране́йшы, даўне́йшы, былы́
2.
adv ране́й, даўне́й
wie ~ — як заўжды́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
парастава́ць, ‑тае; зак.
Растаць — пра ўсё, многае. Калі б жаданні, думы і пачуцці Тых, што заўжды спяшаюцца сюды, Маглі ўсе сучаснікі пачуць іх, На полюсах параставалі б льды.Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шку́рніцкі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Уласцівы шкурніку (у 2 знач.). Шкурніцкі падыход да жыцця. □ А можа справа ў далёкім шкурніцкім разліку дзеля свайго паратунку, ад якога заўжды патыхае здрадай?Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гото́вый к услу́гам гато́вы да паслу́г (на паслу́гі).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тро́йчы, прысл.
1. Тры разы. Памерці, вядома, .. [Цярэшка] не хацеў, заўжды прагнуў жыць, тройчы спрабаваў вырвацца на волю.Быкаў.Ды тваіх, смаленскіх [дарог], не забуду У снягах, дажджах і сіняве. Тройчы адбівалі вёску Буду, Тройчы паміралі за яе.Пысін.Будзьце вы хоць тройчы геній, Ёсць такія між людзей: Вас заўжды па ўборах стрэне, Па заслугах правядзе.Непачаловіч.
2. Утрайне. Я ж праслаўлю навекі часіну звароту Сваім шчырым радасным словам .. І двойчы і тройчы!Панчанка.Быць тройчы шчодраму плёну.Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
She is always surrounded with/by fashionable friends. Яе заўжды акружаюць модныя сяброўкі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
whereas[ˌweərˈæz]conj. а; тады́ як;
She is always ailing, whereas he is never ill. Яна заўжды хварэе, а ён – здаровы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
underdog[ˈʌndədɒg]n. няўда́чнік; няўда́чніца;
In politics, he was a champion of the underdog. У палітыцы ён заўжды быў на баку слабейшых.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
халадзі́на, ‑ы, ж.
Разм. Моцны холад; халадэча. — Кволая, у сцюжу, у халадзіну, падалася [дзяўчына] з Палесся за Кіеў з мяшком за плячыма.Ракітны.А заўтра ў цэх... А ўранні — халадзіна. І, як заўжды, пад’ем у сем гадзін.Чэрня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)