zaczesać

зак. зачасаць;

zaczesać włosy do tyłu — зачасаць валасы назад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uczesać

зак. прычасаць, зачасаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

начаса́ць¹, -чашу́, -чэ́шаш, -чэ́ша; -чашы́; -часа́ны, зак.

1. чаго. Атрымаць часаннем¹ у якой-н. колькасці.

Н. ільну.

2. што. Зачасаць валасы на лоб, вушы, скроні, а таксама ўзбіць валасы для прычоскі.

|| незак. начэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зачеса́ть сов.

1. (начать чесать при зуде) пача́ць чу́хаць;

2. (причесать) зачаса́ць, мног. пазачэ́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начаса́ць ​1, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак.

1. чаго. Атрымаць часаннем ​1 у якой‑н. колькасці. Начасаць ільну.

2. Разм. Зачасаць валасы на лоб, вушы, скроні. // Пышна ўзбіць валасы для прычоскі.

начаса́ць ​2, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зал., чаго.

Апрацаваць, нарыхтаваць часаннем ​2 у якой‑н. колькасці. А пасля [хлопец] узяў начынне, начасаў сухога клёну, абстругаў калодкі роўна. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)