fasziníeren

vt зачаро́ўваць, асляпля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

féstbannen

аддз. vt зачаро́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

becharm

[bɪˈtʃɑ:rm]

v.t.

зачаро́ўваць; ачарава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zachwycać

незак. захапляць; зачароўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fascynować

незак. зачароўваць, захапляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

enchant [ɪnˈtʃɑ:nt] v.

1. fml чарава́ць, зачаро́ўваць

2. прыво́дзіць у захапле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

behéxen

vt зачаро́ўваць (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

привора́живать несов.

1. прываро́жваць, прычаро́ўваць;

2. перен. зачаро́ўваць, захапля́ць, прыва́бліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баламу́ціць, -му́чу, -му́ціш, -му́ціць; незак., каго-што (разм.).

1. Выклікаць неспакой сярод каго-н., уносіць разлад, неразбярыху.

Б. народ.

2. Спакушаць, зачароўваць.

Ах, дзяўчаты, хопіць вам б. хлопца!

◊

Баламуціць светам (разм., неадабр.) — выклікаць непакой, нездавальненне.

|| зак. узбаламу́ціць, -му́чу, -му́ціш, -му́ціць; -му́чаны і забаламу́ціць, -му́чу, -му́ціш, -му́ціць; -му́чаны (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

czarować

незак. чараваць; вядзьмарыць; зачароўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)