dochowywać

незак. захоўваць;

~ć wiary — захоўваць веру; верыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

retain [rɪˈteɪn] v. fml

1. утры́мліваць; захо́ўваць;

retain independence утры́мліваць незале́жнасць

2. захо́ўваць у па́мяці

3. law найма́ць (адваката)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эксцэ́с, -у, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

1. Крайняе праяўленне чаго-н.; празмернасць, нястрыманасць.

Захоўваць вытрымку, ніякіх эксцэсаў!

2. Парушэнне нармальнага ходу чаго-н., вострае сутыкненне.

Папярэдзіць узнікненне эксцэсаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

о́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Захоўваць у вымаўленні ненаціскное «о» пасля цвёрдых зычных; проціл. акаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзервава́ць, ‑вую, ‑вуеш, ‑вуе; зак. і незак., каго-што.

Захаваць (захоўваць) на запас, у рэзерве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захо́ўванне ср.

1. сохране́ние, сбереже́ние;

2. соблюде́ние;

1, 2 см. захо́ўваць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гаве́ць рэл (захоўваць пост) fásten vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

захо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. захоўваць — захаваць і стан паводле знач. дзеясл. захоўвацца — захавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нюансава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што і без дап.

Адцяняць, захоўваць ледзьве ўлоўныя пераходы, нюансы чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цырымо́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; незак.

1. Захоўваць правілы прынятага этыкету; быць цырымонным.

2. з кім-чым. Праяўляць празмерную мяккасць; далікатнасць.

Не трэба з ім ц.

|| зак. пацырымо́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)