zawiązywać

незак.

1. завязваць;

2. перан. утвараць; засноўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

instituíeren

vt

1) нала́джваць, засно́ўваць

2) распараджа́цца, ука́зваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erríchten

vt

1) будава́ць, узво́дзіць

2) засно́ўваць, устана́ўліваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

образо́вывать несов.

1. (создавать) утвара́ць, ствара́ць; (составлять) склада́ць;

2. (формировать) фармірава́ць; ствара́ць; (организовывать) арганізо́ўваць; (основывать) засно́ўваць; см. образова́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

істэ́блішмэнт

(англ. establishment, ад establish = засноўваць)

кіроўная і элітарная група грамадства, а таксама ўся сістэма ўлады і кіравання.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

fundować

незак.

1. засноўваць;

2. фундаваць, аплачваць; частаваць (за свой кошт)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

institute

[ˈɪnstɪtu:t]

1.

v.t.

устанаўля́ць, усталёўваць; засно́ўваць; уво́дзіць

2.

n.

1) інстыту́т -а m.

2) устано́ва f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

found​1 [faʊnd] v.

1. засно́ўваць, закла́дваць; заклада́ць; ствара́ць;

The town was founded in 1805. Горад быў заснаваны ў 1805 годзе.

2. фундзі́раваць, ствара́ць на ўла́сныя/свае́ сро́дкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

etablíeren

1.

vt засно́ўваць

2.

(sich) уладко́ўвацца, пачына́ць працава́ць (кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

constitute

[ˈkɑ:nstətu:t]

v.t.

1) утвара́ць; склада́ць

2) пастанаўля́ць, уво́дзіць (зако́н)

3) арганізава́ць; засно́ўваць

4) пра́ўна афармля́ць

5) прызнача́ць; выбіра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)