запу́шчаны дзеепрым.

1. гл. запускаць 2;

2. vernáchlässigt, úngepflegt (занядбаны); verwíldert (адзічэлы); zerrüttet (разладжаны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rocket

[ˈrɑ:kət]

1.

n.

раке́та f.

2.

v.i.

узьлята́ць, як раке́та

3.

v.t.

запуска́ць раке́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zapuszczać

незак.

1. запускаць;

2. апускаць, спускаць;

2. адпускаць (бараду);

гл. zapuścić

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

запуска́нне I ср. запуска́ние, за́пуск м.; пуск м.; см. запусці́ць I

запуска́нне II ср.

1. запуска́ние;

2. отпуска́ние, отра́щивание; см. запуска́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змей м.

1. міфал. Dráche m -ns, -n;

2. (паветраны) (Papíer)dráchen m -s, -;

запуска́ць зме́я éinen Dráchen stéigen lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zaniedbywać

незак. запускаць; закідаць; грэбаваць; пераставаць клапаціцца;

zaniedbywać żonę — мала ўвагі прысвячаць жонцы;

гл. zaniedbać

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

launch​2 [lɔ:ntʃ] v.

1. спуска́ць (на ваду карабель), запуска́ць (ракету, спадарожнік)

2. пачына́ць, распачына́ць (запланаваную дзейнасць, кампанію, атаку);

The police have launched an enquiry. Паліцыя пачала расследаванне.

3. выпуска́ць у про́даж (новы прадукт, выраб, кнігу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zápfen

vt

1) цадзі́ць, наліва́ць (віно з бочкі)

2) адцэ́джваць, адво́дзіць (вадкасць, газы)

3) буд. злуча́ць пры дапамо́зе шыпо́ў; запуска́ць у паз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kite

[kaɪt]

n.

1) паве́траны зьмей (ца́цка)

to fly a kite —

а) запуска́ць зьме́я;

б) informal выпрабо́ўваць грама́дзкую ду́мку

2) я́страб -а m.; ко́ршак -а, карша́к -а́ m.

•

- Go fly a kite

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

змей, змея, м.

1. Разм. Вялікая змяя; тое, што і змяя.

2. Казачнае крылатае страшыдла з тулавам змяі; дракон, цмок. Трохгаловы змей. □ Паехалі яны [браты] ў свет з лютымі змеямі-цмокамі ваяваць. Якімовіч.

3. Дзіцячая цацка, якая складаецца з лёгкага каркаса, абцягнутага паперай ці матэрыяй, і запускаецца на нітцы ў паветра. Сасакі любіла разам з Кіёсі запускаць змея, і аднойчы іх змей падняўся вышэй за ўсіх, што пускалі тады дзеці. Арабей.

4. Пра злога, каварнага чалавека. Ляснічы — змей, ну, аж шалее, Жыўцом грызе сваю ахвяру. Колас.

•••

Аэралагічны змей — лёгкі прывязны планер, які скарыстоўваецца для падымання самапішучых аэралагічных прыбораў у высокія слаі атмасферы.

Зялёны змей — гарэлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)