zawisły

залежны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uzależniony

залежны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

passivize, BrE -ise [ˈpæsɪvaɪz] v. ling. пераве́сці ў зале́жны стан

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

passive [ˈpæsɪv] adj.

1. пасі́ўны, бяздзе́йны;

They accepted their defeat with passive resignation. Яны прынялі сваё паражэнне з пасіўнай пакорлівасцю.

2. ling. зале́жны;

the passive voice зале́жны стан

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзе́йнік, ‑а, м.

Галоўны член сказа, граматычна не залежны ад іншых членаў, характарыстыка якога (дзеянне, стан, уласцівасць, якасць) даецца ў выказніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да васала (у 1 знач.).

2. перан. Залежны ў эканамічных і палітычных адносінах. Васальныя дзяржавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

únselbstständig, únselbständig

a несамасто́йны, зале́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hörig

a гіст. прыго́нны; зале́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

reliant [rɪˈlaɪənt] adj. зале́жны;

be reliant on/upon smb./smth. зале́жаць ад каго́-н./чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Pássiv

n -s грам. зале́жны стан

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)