Hörigkeit

f -

1) прыго́нная зале́жнасць; кабала́, няво́ля

2) зале́жнасць, падпарадкава́насць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bondage [ˈbɒndɪdʒ] п. fml

1. няво́ля; ра́бства; прыго́н

2. зале́жнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Únfreiheit

f - няво́ля, зале́жнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

намагра́ма, ‑ы, ж.

Спец. Графік, якім выражаецца функцыянальная залежнасць паміж велічынямі.

[Ад грэч. nomos — закон і gramma — мера вагі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zawisłość

ж. залежнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uzależnienie

н. залежнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абумо́ўленасць, ‑і, ж.

Залежнасць ад пэўных умоў, акалічнасцей. Узаемасувязь і абумоўленасць рэчаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

функцыяна́льны funktionál, funktionéll;

функцыяна́льная зале́жнасць матэм. funktionélle Ábhängigkeit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узаемазале́жнасць, ‑і, ж.

Залежнасць адзін ад другога, узаемная залежнасць з’яў, асоб, арганізацый і пад. Узаемазалежнасць паміж вырабам і збытам тавараў. □ Ёсць .. нормы, якіх чалавек павінен прытрымлівацца, каб стаць чалавекам. Усё знаходзіцца ва ўзаемасувязі і ўзаемазалежнасці. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабала́, ‑ы, ж.

1. Даўгавое абавязацельства ў Старажытнай Русі, якое ставіла пазычальніка ў асабістую залежнасць ад крэдытора.

2. Своеасаблівы від рабства на Русі ў 14–16 стст. — пажыццёвая асабістая залежнасць за нявыплату пазыкі, нядоімкі і пад.

3. Поўная залежнасць ад каго‑н.; паднявольнае становішча; прыгнёт. Памешчыцкая кабала. Трымаць у кабале. □ Гушка імкнуўся вызваліцца ад пана, а трапіў у кабалу да кулака. Пшыркоў.

[Араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)