Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завіхры́цца1, ‑рыцца; зак.
1. Закружыцца, узняцца віхрам. Завіхрыўся пыл на дарозе. □ Ужо з комінаў хат гаманлівых Завіхрыўся дымок кучаравы І расплыўся ў блакітным бяздонні.Журба.Шуганула імклівая полька. Завіхрыліся пары.Пестрак.
2.перан. Бурна праявіцца; забурліць, закіпець (пра падзеі, пачуцці і пад.). Завіхрылася жыццё і бурліць, як чорны вір.Колас.
завіхры́цца2, ‑рыцца; зак.
Падняцца віхрамі, пасмамі. Салома на страсе завіхрылася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
unieść się
зак.
1. прыпадняцца, узняцца;
2. ускіпець; закіпець;
unieść się gniewem — ускіпець; разгневацца; раззлавацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прыкіпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.
Разм.
1.(1і2ас.неўжыв.). Прыстаць, прыгарэць пры кіпенні. Малако прыкіпела.// Наогул прыстаць, прыліпнуць да чаго‑н. Відаць, ад таго часу, як іх купілі, яны [боты] ні разу не чысціліся, не бачылі ні ваксы, ні нават шмальцу. Затое на іх ляжала і прыкіпела да іх скарынка зямлі.Дамашэвіч.
2.перан. Прывязацца да каго‑, чаго‑н. Алена сэрцам адчувала, што хлопец гэтак прыкіпеў да яе не для забавы, а мае нейкі сур’ёзны намер.Сабаленка.
3.(1і2ас.неўжыв.). Закіпець з малаком (пра забеленую страву). Сіраце прыкіпіць у жываце.Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zagotować się
zagotowa|ć się — закіпець, ускіпець;
złość ~ła się w nim — у ім закіпела злосць;
w tramwaju ~ło się — у трамваі ўзняўся шум
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zawrzeć
Iзак.
заключыць;
zawrzeć pokój — заключыць мір;
zawrzeć znajomość — завязаць знаёмства
II zawrz|eć
зак.закіпець; ускіпець;
woda ~ała — вада закіпела;
~eć gniewem перан. ускіпець гневам;
krew ~ała — кроў закіпела
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)