завіхры́цца ​1, ‑рыцца; зак.

1. Закружыцца, узняцца віхрам. Завіхрыўся пыл на дарозе. □ Ужо з комінаў хат гаманлівых Завіхрыўся дымок кучаравы І расплыўся ў блакітным бяздонні. Журба. Шуганула імклівая полька. Завіхрыліся пары. Пестрак.

2. перан. Бурна праявіцца; забурліць, закіпець (пра падзеі, пачуцці і пад.). Завіхрылася жыццё і бурліць, як чорны вір. Колас.

завіхры́цца ​2, ‑рыцца; зак.

Падняцца віхрамі, пасмамі. Салома на страсе завіхрылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)