задёрнуть сов.

1. зашмаргну́ць, мног. пазашмо́ргваць; (завесить) заве́сіць, мног. пазаве́шваць;

2. перен. (закрыть тонким покровом) закры́ць, мног. пазакрыва́ць, засла́ць, мног. пазасціла́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Consuere alicui os

Зашываць камусьці рот.

Зашивать кому-то рот.

бел. Закрыць/замазаць/заціснуць рот.

рус. Заткнуть рот.

фр. Clouer la bouche à qn (Забить гвоздями рот кому-либо).

англ. To shut somebody’s mouth (Закрыть кому-то рот).

нем. Den Mund stopfen (Заткнуть рот). Den Mund verbieten (Запретить говорить).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

захіну́ць сов.

1. запахну́ть;

з. крысо́ паліто́ — запахну́ть полу́ пальто́;

2. (дёрнув, закрыть) задёрнуть, запахну́ть;

з. фіра́нку — задёрнуть (запахну́ть) занаве́ску;

3. (кутая, закрыть) заку́тать; уку́тать, заверну́ть;

з. у кажу́х — заку́тать (уку́тать, заверну́ть) в тулу́п (полушу́бок);

4. загну́ть, заверну́ть;

з. край ко́ўдры — загну́ть (заверну́ть) край одея́ла;

5. перен. (закрыть тонким покровом) оку́тать, задёрнуть;

тума́н ~ну́ў бе́раг рэ́чкі — тума́н оку́тал (задёрнул) бе́рег ре́чки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заслані́ць сов.

1. в разн. знач. заслони́ть; (сделать невидимым — ещё) закры́ть;

хма́ра ~ні́ла со́нца — ту́ча заслони́ла (закры́ла) со́лнце;

з. твар руко́ю — заслони́ть (закры́ть) лицо́ руко́й;

2. (печь) закры́ть засло́нкой;

3. перен. заслони́ть, затми́ть;

пе́ршае пачуццё ~ні́ла на мо́мант усё аста́тняе — пе́рвое чу́вство заслони́ло (затми́ло) на миг всё остально́е;

4. обл., безл. (о болезненном ощущении) заложи́ть;

у грудзя́х ~ні́ла — грудь заложи́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заве́сіць сов.

1. (закрыть, повесив что-л.) заве́сить, задёрнуть; (шторой) зашто́рить; (занавеской) занаве́сить;

2. (вешая, закрыть сплошь) заве́шать, уве́шать;

з. сцяну́ карці́намі — заве́шать (уве́шать) сте́ну карти́нами;

3. разг. (дать возможность повиснуть) зацепи́ть;

хво́ю заве́сілі на е́лцы — хво́ю зацепи́ли за ель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захілі́ць сов.

1. загну́ть; заверну́ть;

з. край сурвэ́ткі — загну́ть (заверну́ть) край салфе́тки;

2. заслони́ть, закры́ть;

з. сабо́ю — заслони́ть собо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазасціла́ць сов. (о многом)

1. (расстилая что-л., закрыть сплошь) застла́ть, застели́ть, покры́ть, устла́ть;

2. перен. застла́ть, обволо́чь, подёрнуть, покры́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазавалака́ць сов., разг.

1. (таща, затянуть куда-л. — многих, многое) затащи́ть;

2. (о многом) вдеть;

3. (закрыть, подёрнуть, заслонить — многое) заволо́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прикры́ть сов.

1. прыкры́ць, мног. папрыкрыва́ць; (закрыть) закры́ць, мног. пазакрыва́ць;

2. (притворить) прычыні́ць;

3. перен. (скрыть) схава́ць; (утаить) утаі́ць, мног. паўто́йваць; (покрыть) пакры́ць; см. прикрыва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прышчапі́ць I сов.

1. сад. приви́ть; (глазок — ещё) окули́ровать; копули́ровать; (черенок в расщеплённый сучок — ещё) прищепи́ть;

п. ру́жу — приви́ть ро́зу;

2. мед. приви́ть;

п. во́спу — приви́ть о́спу

прышчапі́ць II сов.

1. разг. (прикрепить) прищепи́ть;

п. бялі́зну — прищепи́ть бельё;

2. (закрыть) п. дзве́ры закры́ть дверь (на защёлку)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)