дабры́цца, ‑брыюся, ‑брыешся, ‑брыецца; зак.

Закончыць брыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давячэ́раць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Закончыць вячэраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ukończyć

зак. кніжн. скончыць, закончыць;

ukończyć szkołę — закончыць школу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дагалі́цца, ‑галюся, ‑голішся, ‑голіцца; заг. дагаліся; зак.

Закончыць галіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cut short

ра́птам зако́нчыць, абарва́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

put through

уда́ла вы́канаць, зако́нчыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

даве́шаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закончыць вешаць, развешваць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дазна́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Закончыць значанне, мечанне чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́брадзіць, ‑дзіць; зак.

Спец. Закончыць браджэнне (у 1 знач.). Піва выбрадзіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закончыць ворыва на многіх участках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)