Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
блок-се́кцыя
(ад блок + секцыя)
закончаны для блакіроўкі аб’ёмна-планіровачны элемент (частка) збудавання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
skończony
1.закончаны; завершаны;
2.закончаны; поўны; абсалютны;
3.мат. канечны;
jesteś skończony разм. табе канец
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
done
[dʌn]
adj.
1) зро́блены, ско́нчаны, зако́нчаны
2) informal змардава́ны (пра́цай), вы́матаны
•
- done for
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Набі́ты ’вопытны’ (БРС, Нас., ТС), параўн. набіты дурань ’закончаны дурань’ (Байк. і Некр., полац., Нар. лекс.). Да біць: набіць вока ’навучыцца нешта добра адрозніваць’ і пад., параўн. таксама чэш.мар.nabíjena šelma — пра чалавека «з вопытам», часта бітага і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
finished
[ˈfɪnɪʃt]
adj.
1) ско́нчаны, ко́нчаны
2) зако́нчаны, гато́вы
3) даскана́лы, беззага́нны
4) адпалі́раваны, гла́дкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Збэ́йсаць ’згубіць’, мсцісл. ’дарэмна растраціць’ (Юрч. Фраз. 2), збайса́ць ’згубіць, аддаць, знасіць’ (Мат. Гом.), ’здратаваць, стаптаць, знішчыць’ (Бяльк.). Няясна. Магчыма, ад бэйбас, байбак ’гультай’ (гл.): *з‑бэйбас‑аць ’прагультаяваць’? Параўн. яшчэ лат.bèigts ’закончаны, згублены, мёртвы’, beĩgas ’канец, смерць’. Гл. яшчэ збэ́рсаць.