пазака́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Заказаць, даць заказ на ўсё, многае. Пазаказваць дзецям касцюмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрміно́вы, -ая, -ае.

1. Які патрабуе неадкладнага, хуткага выканання, вырашэння.

Т. заказ.

2. Разлічаны на пэўны тэрмін.

Т. ўклад.

3. Які адбываецца ў вызначаныя законам для чаго-н. тэрміны.

Тэрміновая ваенная служба.

|| наз. тэрміно́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

obstalunek, ~ku

obstalun|ek

м. заказ, замова;

na ~ek — на заказ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зака́зчык, ‑а, м.

Той, хто дае заказ ​1 (у 1 знач.). Шаўцу заказчык боты заказаў. Корбан. У атэлье ёсць мастак-кансультант, які заўсёды дапамагае заказчыку. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Náchbestellung

f -, -en дадатко́вы зака́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

storníeren

vt камерц. анулява́ць (заказ)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entgégennehmen

* vt прыма́ць, браць (заказ)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заказно́й

1. заказны́, зро́блены на зака́з;

2. (о почтовом отправлении) заказны́;

заказно́е письмо́ заказно́е пісьмо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

booking

[ˈbʊkɪŋ]

n.

1) закантрактава́ньне n. (арты́ста)

2) зака́з на ме́сца на самалёт, у гатэ́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мадэ́льны Modéll-;

мадэ́льны абу́так (пашыты на заказ) Schúhe auf Sónderanfertigung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)