obstalunek, ~ku

obstalun|ek

м. заказ, замова;

na ~ek — на заказ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зака́зчык, ‑а, м.

Той, хто дае заказ ​1 (у 1 знач.). Шаўцу заказчык боты заказаў. Корбан. У атэлье ёсць мастак-кансультант, які заўсёды дапамагае заказчыку. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

entgégennehmen

* vt прыма́ць, браць (заказ)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

storníeren

vt камерц. анулява́ць (заказ)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Náchbestellung

f -, -en дадатко́вы зака́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заказно́й

1. заказны́, зро́блены на зака́з;

2. (о почтовом отправлении) заказны́;

заказно́е письмо́ заказно́е пісьмо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мадэ́льны Modéll-;

мадэ́льны абу́так (пашыты на заказ) Schúhe auf Sónderanfertigung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

booking

[ˈbʊkɪŋ]

n.

1) закантрактава́ньне n. (арты́ста)

2) зака́з на ме́сца на самалёт, у гатэ́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ábbestellen

vt анулява́ць, адмяня́ць (заказ, даручэнне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zamówienie

н.

1. заказ; замова;

dać zamówienie — даць заказ;

ubranie na zamówienie — касцюм (гарнітур) на заказ;

zbiorowe — калектыўная заяўка;

2. запрашэнне (на працу і да т.п.);

3. замова; заклінанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)