deafen

[ˈdefən]

v.t.

1) аглуша́ць; рабіць глухі́м

2) заглуша́ць

3) рабі́ць гуканепраніка́льным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zabijać

незак.

1. закалочваць; убіваць;

2. забіваць; заглушаць; знішчаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Тлумі́цца ’тлець’ (ТС). Няясна; хутчэй за ўсё, да тлуміць ’прыгнятаць, стрымліваць, заглушаць’ (гл.), што адпавядае зыходнай семантыцы ’душыць; таўчыся’, характэрнай для асновы *telm‑/*tolm‑/*tъlm‑ (Куркіна, Этимология–1983, 25), параўн. польск. dym tłumi ’ідзе клубамі, клубіцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

strangle [ˈstræŋgl] v.

1. душы́ць, даві́ць;

a strangled cry заглу́шаны плач

2. заглуша́ць, прыглуша́ць;

strangle an insurrection задушы́ць бунт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unterdrücken

vt

1) душы́ць, падаўля́ць, тлумі́ць, прыгнята́ць

2) заглуша́ць, стры́мліваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wytłumiać

незак.

1. рабіць гукаізаляцыю; глушыць;

2. глушыць; заглушаць (гукі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

howl​2 [haʊl] v.

1. выць

2. стагна́ць, выкры́кваць;

howl with laughter кача́цца ад сме́ху

howl down [ˌhaʊlˈdaʊn] phr. v. заглуша́ць кры́кам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kill

[kɪl]

1.

v.t.

1) забіва́ць; рэ́заць

2) зьнішча́ць, ліквідава́ць

to kill a bill — правалі́ць зако́напрае́кт

3) марнатра́віць

to kill time — ба́віць час

4) заглуша́ць (мато́р)

5) заглуша́ць, супако́йваць (боль)

2.

adj.

забо́йчы, сьмяро́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

smother [ˈsmʌðə] v.

1. душы́ць

2. гу́ста пакрыва́ць;

a pudding smothered in cream пу́дынг, зма́заны крэ́мам

3. тушы́ць (агонь); заглуша́ць, прыглуша́ць (пачуцці)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

deaden

[ˈdedən]

1.

v.t.

1) аслабля́ць, заглуша́ць; прытупля́ць (боль)

2) рабі́ць гуканепраніка́льным

2.

v.i.

абміра́ць, заміра́ць; прытупля́цца; слабе́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)