zapędzać

незак. заганяць; гнаць;

гл. zapędzić

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Лато́жыцьзаганяць рыбу ў буч’ (Сл. паўн.-зах.), польск. сув. latożyć ’біць каго-небудзь’, nalatożyć, wylatożyć ’набіць’ ітэратыўнае экспрэсіўнае ўтварэнне ад latać ’біць’ (Слаўскі, 5, 41).⇉__

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stalemate2 [ˈsteɪlmeɪt] v. ста́віць у бязвы́хаднае стано́вішча, заганя́ць у тупі́к;

Negotiations have been stalemated. Перамовы зайшлі ў тупік.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pot2 [pɒt] v.

1. саджа́ць або́ пераса́джваць раслі́ны ў гаршчо́к

2. заганя́ць у лу́зу шар (у більярдзе)

3. страля́ць па жывёлах або́ пту́шках

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зму́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

Мучэннямі давесці да поўнай знямогі. Змучыць допытамі і катаваннямі. // Крайне стаміць, знясіліць, прымусіўшы цяжка працаваць, зносіць нягоды і пад. Яўген быццам і не заўважаў ляснога хараства, працаваў з нейкім бяздумным шалам, нібыта хацеў змучыць сябе, знясіліць, заганяць цяжкай работаю. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pfrchen

vt

1) заганя́ць (жывёлу)

2) засо́ўваць, набіва́ць бітко́м

3) угно́йваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hole2 [həʊl] v.

1. свідрава́ць, рабі́ць дзі́ркі, прабіва́ць

2. заганя́ць мяч у лу́нку (гольф)

hole up [ˌhəʊlˈʌp] phr. v. infml хава́цца ў бярло́зе; быць само́тнікам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bring to bay

загна́ць у безвыхо́днае стано́вішча, заганя́ць у тупі́к; абкружы́ць, асадзі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́паўзці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; зак.

Выйсці, выбрацца паўзком. Вуж выпаўз на дарогу. // перан. Разм. Павольна выйсці, выехаць, паказацца адкуль‑н. Сонца зноў выпаўзла з-за хмары і пачало заганяць усіх у цянёк пад старыя ліпы. Чарот. З-за гары, бліснуўшы шкелкамі на сонца, з ровам выпаўз аўтобус. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заганя́ны

1. прич. за́гнанный;

2. прич., перен. за́гнанный, задёрганный; зату́рканный;

1, 2 см. заганя́ць I;

3. прил., перен. заби́тый, запу́ганный, за́гнанный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)