завярну́цца разм. гл. завярнуць

1.завярну́ць

1. (змяніць напрамак) ábbiegen* vi (s), éinbiegen* vi (s); úmkehren vi (s) (назад);

2. (павярнуць) úmlenken vt; úmdrehen vt; (úm)kéhren vt; wénden vt;

3. разм. (зайсці куды-н.) vórschauen vi, vorbéikommen* vi (s), éinen Ábstecher máchen (bei D);

◊

завярну́цца агло́блі den Rückzug ántreten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сентэ́нцыя, ‑і, ж.

Кніжн. Выслоўе павучальнага характару. Дзямід маўкліва і вельмі сур’ёзна выслухаў Грышкавы сентэнцыі, а калі той выказаўся, папрасіў завярнуць кароў ад шкоды. Асіпенка. Бліскучай маральнафіласофскай сентэнцыяй пачынаецца гэта навела [«Цвіркун»]. Навуменка. У няпэўна-асабовым значэнні форма 3‑яй асобы множнага ліку пашырана ў прыказках, прымаўках, сентэнцыях і падобных да іх выразах. Граматыка.

[Ад лац. sententia — думка, меркаванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перайма́ць, пераіма́ць ’сустракаць (гасцей); пераймаць жывёлу; пераймаць, схопліваць, запазычваць; ісці насустрач, напярэймы’ (Нас., ТСБМ; Касп., Сл. ПЗБ, ТС), піраймаць ’спаткаць, спыніць, завярнуць’ (Варл.); укр. перейма́ти, переня́ты, перея́ти, рус. переима́ть, перейма́ть ’тс’, польск. przejąć, przejmać, przejmować, н.-луж. pśejmaś, в.-луж. přejeć ’тс’, чэш. přejímati ’прымаць, браць’, ’запазычваць, пераймаць’, славен. prejé(ma)ti ’атрымоўваць’, серб.-харв. при́мати ’перенимать’, макед. вос‑приема ’ўспрымаць’, балг. въз‑прие́мам ’пераймаць’. Прасл. (паўн.) *per‑jęti (< *ęti) /*per‑jьmati. Да пера- і іма́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

агло́бля ж. огло́бля; (сохи — ещё) о́бжа;

○ хадзі́ць у ~лях — (коренником) ходи́ть в корню́;

◊ завярну́ць ~лі — поверну́ть огло́бли;

запрэ́гчы ў ~лі — запря́чь в рабо́ту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zboczyć

зак.

1. адхіліцца; ухіліцца; адысці; збочыць;

zboczyć z tematu — адхіліцца ад тэмы;

2. павярнуць, завярнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verdréhen

vt

1) завярну́ць; вы́віхнуць

die Áugen ~ — закаці́ць во́чы

2) сказі́ць, перакруці́ць

◊ j-m den Kopf ~ — разм. закруці́ць каму́-н. галаву́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

загну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

1. што. Згінаючы, завярнуць, падвярнуць канец або край чаго‑н. Загнуць канцы дроту. □ Адна палова .. [шыльды] прыбіта над брамай, а другую палову хтосьці адарваў і загнуў — заламаў. Галавач. // Зрабіць што‑н., надаўшы выгнутую форму. Загнуць дугу. Загнуць палазы.

2. Разм. Ідучы, завярнуць убок. — Куды ж вы ішлі? — У сяло Сілічы. Пераглянуліся людзі. — Загнулі нічога! Гак не маленькі. Кіламетраў дзесяць лічы. Куляшоў.

3. перан.; што і без дап. Разм. Сказаць што‑н. непраўдападобнае, непрыймальнае, недарэчнае. — Антось Данілавіч, — звярнуўся .. [камісар] з прастадушнай сялянскай усмешкай да дзеда, — а пра Антонія Пячэрскага вы нам, здаецца, загнулі. Брыль. // Сказаць грубасць; вылаяцца. — Глядзіць на мяне барадач з-пад свайго кацялка і, здаецца, вось-вось загне: «пайшоў вон!». Брыль. Зашапталіся паціху... Хтосьці лаянку загнуў. Броўка.

4. перан. Адхіліцца ад правільнай лініі ў якой‑н. дзейнасці, справе; перастарацца. [Карызна] бачыў, што Пацяроб лішне загнуў, што ягоныя крыкі, пагрозы толькі адштурхваюць людзей, узнімаюць агульнае незадаволенне. Зарэцкі.

•••

Загнуць цану — надта дорага запрасіць за што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заваро́чваць несов.

1. (изменять направление) завора́чивать, свора́чивать, повора́чивать;

2. (в обратную сторону) повора́чивать; (машину) развора́чивать;

3. (стадо) завора́чивать;

4. зава́ливать;

5. разг. завора́чивать;

6. повора́чивать;

1-6 см. завярну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збочыць, звярнуць, завярнуць, павярнуць, скіраваць, сысці, саступіць; заламаць, захіліць (разм.) □ даць дарогу

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

corner​1 [ˈkɔ:nə] n.

1. кут, куто́к; рог, ву́гал;

in the corner of the room у куце́ пако́я;

at/on the corner of the street на рагу́/вуглу́ ву́ліцы;

turn the corner завярну́ць за рог/ву́гал

2. закаву́лак, патайны́ заку́так;

in a quiet corner у заці́шным кутку́

♦

round the corner зусі́м блі́зка;

cut corners зраза́ць вуглы́, ісці́ напрасця́к;

in a corner у куце́, у безвыхо́дным стано́вішчы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)