двухжы́льны, -ая, -ае.

1. Які ўяўляе сабой дзве скручаныя жылы, ніці.

Д. провад.

2. Вынослівы, дужы, моцны (разм.).

Наша пакаленне двухжыльнае, яно ўсё перамагло, усё адолела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пярэ́ціск, ‑у, м.

Спец. Значнае звужэнне руданоснай жылы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жы́ла ж., в разн. знач. жи́ла;

сі́нія жы́лы на рука́х — си́ние жи́лы на рука́х;

залатано́сная ж. — золотоно́сная жи́ла;

про́вад з трох жыл — про́вод из трёх жил;

◊ выця́гваць жы́лы — вытя́гивать жи́лы;

залата́я ж. — золота́я жи́ла;

рваць жы́лы — надрыва́ться;

напіна́ць жы́лы — напряга́ться;

браць на ўсе жы́лы — стара́ться изо все́х сил;

кроў ледзяне́е ў жы́лах — кровь ледене́ет в жи́лах

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднажы́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які складаецца з адной жылы. Аднажыльны кабель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

żyłować

незак.

1. выцягваць жылы;

2. перан. цягнуць жылы; мучыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

camper [ˈkæmpə] n.

1. туры́ст

2. жылы́ аўтапрычэ́п

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dwelling house [ˈdwelɪŋˌhaʊs] n. BrE, law жылы́ дом

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

напіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да напяць.

•••

Напінаць жылы — напружвацца з усіх сіл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насе́лены bevölkert; bewóhnt (жылы, заселены)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

inhabitable

[ɪnˈhæbətəbəl]

adj.

прыда́тны для жыльля́; жылы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)