ланалі́н, -у, м.

Тлушч, які атрымліваецца пры прамыўцы воўны, жывёльны воск; выкарыстоўваецца ў медыцыне, вытворчасці касметыкі, парфумерыі.

|| прым. ланалі́навы, -ая, -ае.

Ланалінавая змазка.

Ланалінавае мыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кармасу́месь, ‑і, ж.

Жывёльны корм, прыгатаваны з сумесі розных траў, прадуктаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аніма́льны

(лац. animalis = жывёльны)

які адносіцца да жывёлы, жывёльны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гермафрады́т, ‑а, М ‑дыце, м.

Арганізм, часцей жывёльны, які мае адзнакі абодвух полаў.

[Ад імя старажытнагрэчаскай міфічнай істоты — сына Гермеса і Афрадыты, зрошчанага па волі багоў з німфай Салмакідай.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палеантало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае раслінны і жывёльны свет мінулых геалагічных эпох.

[Ад грэч. palaios — старажытны, on (óntos) — істота і lógos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глікаге́н, ‑у, м.

Жывёльны крухмал, які ўтвараецца з цукру крыві ў печані і мышцах.

[Ад грэч. glykos — салодкі і genos — узнікненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bestiálisch

a жывёльны, нялры́скі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

animál, animálisch

a жывёльны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

animal kingdom

жывёльны сьвет

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

батысфе́ра, ‑ы, ж.

Стальная камера сферычнай формы, пры дапамозе якой вывучаецца падводная расліннасць і жывёльны свет.

[Грэч. bathýs — глыбокі, spháira — шар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)