Шэры журавель 11/400 (іл.); 12/46 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Журавель Сяргей Барысавіч

т. 6, с. 450

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Журавель Б. М. 5/445, 446; 6/183; 8/579; 9/513

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

даўгадзю́бы, -ая, -ае.

3 доўгай дзюбай.

Д. журавель.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жо́раў, -рава, мн. -равы, -раваў, м.

Тое, што і журавель¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стэрх, -а, мн. -і, -аў, м.

Белы журавель, які водзіцца ў тундры і лесатундры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ара́ма

‘журавель’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ара́ма ара́мы
Р. ара́мы ара́м
Д. ара́ме ара́мам
В. ара́му ара́м
Т. ара́май
ара́маю		 ара́мамі
М. ара́ме ара́мах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жо́раў м., см. жураве́ль I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

crane​1 [kreɪn] n.

1. tech. (пад’ёмны) кран

2. жураве́ль, жо́раў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жура́ўка

‘журавель; калодачка з дзіркай на верхнім камені жорнаў; выемка ў ткацкім станку’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жура́ўка жура́ўкі
Р. жура́ўкі жура́вак
Д. жура́ўцы жура́ўкам
В. жура́ўку жура́вак
Т. жура́ўкай
жура́ўкаю		 жура́ўкамі
М. жура́ўцы жура́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)