увішны́, -а́я, -о́е.

1. Жвавы, спрытны ў рухах (пра чалавека, жывёл, птушак); уласцівы такому чалавеку; хуткі, спорны.

У. у рабоце.

Увішныя рухі.

2. перан. Вынаходлівы, хітры.

У. палітык.

|| наз. уві́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

energetic [ˌenəˈdʒetɪk] adj. энергі́чны, жва́вы; акты́ўны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спахо́плівы, ‑ая, ‑ае.

Які хутка рэагуе на што‑н.; жвавы, здагадлівы. Спахоплівы хлопец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ruchliwy

рухавы, жвавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rześki

бадзёры, жвавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

exuberant [ɪgˈzju:bərənt] adj. ве́льмі энергі́чны, жва́вы, вясёлы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прово́рный (быстрый) бы́стры, жва́вы, бо́рзды, шпа́ркі; (ловкий) спры́тны, паваро́тлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

deft [deft] adj. ло́ўкі, спры́тны, уві́шны; бо́рзды, жва́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

імклі́вы, -ая, -ае.

1. Вельмі хуткі, быстры ў руху, у развіцці; энергічны, жвавы.

І. бег.

І. час (перан.: пра хуткасць развіцця).

2. Які выражае парыў, імкненне да чаго-н.; палкі, гарачы.

Імклівая прамова.

|| наз. імклі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

raźny

жвавы, рэзвы; шпаркі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)