1. Чалавек, які добра ездзіць вярхом; яздок. Жаўнер быў выдатны наезнік, і конь пад ім быў лёгкі і быстры.Колас.
2. Тое, што і жакей. Пад адабральны гул трыбун наезнікі прадэманстравалі сваё майстэрства ў пераадоленні бар’ераў.«Звязда».// Цыркавы артыст, які выступае на кані.
3. Спецыяліст, які займаецца на конных заводах.
4. Дробнае насякомае атрада перапончатакрылых, якія адкладваюць яечкі ў цела вусеняў іншых насякомых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
soldier
[ˈsoʊldʒər]1.
n.
1) жаўне́р, салда́т -а m.
2) вайскаві́к -а́, вайско́вец -ўца m.
2.
v.i.
служы́ць у во́йску
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
signalman
[ˈsɪgnəlmən]
n.
1) сыгна́льнік -а m., сыгна́льніца f.
2) жаўне́р аддзе́лу су́вязі (у во́йску), сувязі́ст -а m.
3) стрэ́лачнік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
сіпа́ты, ‑ая, ‑ае.
Які страціў чысціню і гучнасць (пра голас, гукі і пад.). — Дарогу трэба перакрыць на суткі, — сіпатым, прастуджаным голасам гаварыў капітан.Быкаў.За парканам слізгануў па туга напятым дроце ланцуг, і ўжо ў наступны момант зайшоўся сіпатым брэхам сабака.Сабаленка.Глядзіш, праз пару месяцаў яго сіпаты гармонік ужо скуголіць па завуголлю суседніх вёсак.Скрыпка.// Які гаворыць прыглушана-хрыплым голасам (пра чалавека). Наставіў каўнер ад сцюжы ссінелы сіпаты жаўнер.Вялюгін./узнач.наз.сіпа́ты, ‑ага, м.; сіпа́тая, ‑ай, ж.— Ці чуеш, Іван, хто гэта тут чмыхае? — раптам спытаў сіпаты.Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
effective
[ɪˈfektɪv]
adj.
1) уда́лы, эфэкты́ўны
2) дзе́йсны, які́ ма́е сі́лу (пра зако́н)
to become effective — набыва́ць сі́лу
3) які́ ствара́е ўра́жаньне, эфэ́ктны
4) гато́вы да бо́ю (жаўне́р)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ranny
I
1. паранены;
ranny żołnierz — паранены салдат (жаўнер);
2.м. паранены;
sześciu ~ch — шасцёра параненых
II rann|y
ранішні;
~a gazeta — ранішняя газета
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
impassive
[ɪmˈpæsɪv]
adj.
1) абыя́кавы, апаты́чны
2) неадчува́льны, непрыто́мны
The wounded soldier lay as impassive as if he were dead — Пара́нены жаўне́р ляжа́ў непрыто́мны, бы́ццам мёртвы
3) няўра́зьлівы
4) безува́жны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
хра́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
1. Зламацца, пераламацца з хрустам, трэскам. [Базыль:] — Можа, у вас шворан ёсць, а то мой храснуў на грэблі, відаць, не даеду...Броўка.// Утварыць хруст, трэск. Штосьці храснула, нібы зламалася пад нагой сухая галінка, і вартавыя курчыліся ўжо на зямлі.Бураўкін./убезас.ужыв.Пятрок што мае сілы ўпёрся плячом у борт, ад натугі аж храснула ў паясніцы.Хадановіч.
2.Разм.груб. Моцна стукнуць, выцяць. Не памятаючы, што раблю, узняў дручок і храснуў ім не то па кані, не то па жаўнер у.Сяргейчык.[Галя:] — А тады як храсне гэтая бутэлька.. [немцу] па галаве, ён і кулямёт выпусціў.Курто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
private
[ˈpraɪvət]1.
adj.
1) прыва́тны
a private house — прыва́тны дом
a private property — прыва́тная ўла́снасьць
2) асабі́сты (пра жыцьцё, ду́мку)
3) та́йны, сакрэ́тны, даве́рны, канфідэнцы́йны
2.
n.
радавы́ -о́га m. (жаўне́р)
•
- in private
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)