сык, ‑у, м.

Разм. Тое, што і сыканне. Жабы, яшчаркі і гады — Усе жыццю без меры рады — Паднялі страшэнны сык, Выстаўляючы язык. Крапіва. Веставы сваім сыкам збіў [Лукашыка] з тропу. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жало́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да жалобы. Жалобны марш. Жалобны мітынг..

2. Сумны, тужлівы. Кракталі жабы. Было нешта смутнае і жалобнае ў гэтай простай і аднатоннай іх песні. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гальванізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

1. Прапусціць (прапускаць) электрычны ток цераз што‑н. Гальванізаваць сэрца жабы.

2. Пакрыць (пакрываць) металам які‑н. прадмет пры дапамозе электролізу. Гальванізаваць жалеза серабром.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́йма, ‑ы, ж.

Частка рачной даліны, якая затапляецца вадой у час разліву. У поймах пачынае зелянець трава і лаза, спрабуюць галасы жабы. Лупсякоў. Пойма ў.. [Прыпяці] шырокая, балоцістая.., з паплавамі і драбналессем. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рапу́ха, ‑і, ДМ ‑пу́се, ж.

Палявая жывёліна сямейства бясхвостых земнаводных, падобная на жабу, з бугрыстай скурай шэрага або зялёнага колеру. Скура ў рапухі не гладкая, як у жабы, а пакрытая бугаркамі. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

larva

[ˈlɑ:rvə]

n., pl. -vae

лічы́нка f.

A tadpole is the larva of a frog — Апало́нік — лічы́нка жа́бы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

amphibious

[æmˈfɪbiəs]

adj.

1) земнаво́дны

Frogs are amphibious — Жа́бы — земнаво́дныя стварэ́ньні

2) які́ ру́хаецца па вадзе́ і су́шы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кру́мкаць, ‑ае; незак.

1. Утвараць гукі, падобныя на «крум-крум» (пра крумкачоў). Трывожна крумкаў на сасонцы крумкач, махаючы крылом. Вялюгін.

2. Абл. Крактаць, квакаць (пра жаб). Крумкалі жабы ў кар’ерах, запоўненых вельмі дарагой тут вадой. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лі́пцы ’прыманка з жабы, на якую ловяць ракаў’ (ваўк., Сл. паўн.-зах.). Відавочна, узыходзіць да прасл. lip‑ьcь < ‑lipati > лі́пнуць, хаця адпаведнікі ў іншых слав. мовах не знойдзены.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скарага́чыць, скараɣа́чуць жабы ‘аб кваканні жаб’ (лун., ДАБМ, камент., 895), скарга́чыць: скарга́ крычыць, скарга́чыць (ТС). Параўн. рус. кур. скаргы́кать ‘скрасці, шаркаць нагамі’, якое Фасмер (3, 633) лічыць гукапераймальным. Гл. скергатаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)