tensile [ˈtensaɪl] adj. tech. расцяжны́;

a tensile strain дэфарма́цыя пры расцяжэ́нні;

tensile force сі́ла напру́жанасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аста́ткавы в разн. знач. оста́точный;

~вая дэфарма́цыя цел — физ. оста́точная деформа́ция тел

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

malformation

[,mælfɔrˈmeɪʃən]

n.

1) дэфарма́цыя, ненарма́льнасьць f.

2) дэфэ́кт разьвіцьця́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zniekształcenie

н.

1. дэфармацыя;

2. перан. скажэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

deformation

[,di:fɔrˈmeɪʃən]

n.

дэфармава́ньне, зьмяня́ньне n., дэфарма́цыя f., скажэ́ньне n. (фо́рмы, вы́гляду)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Verzérrung

f -, -en

1) скажэ́нне

2) тэх. дэфарма́цыя

3) матэм. амарфо́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

deformacja

deformacj|a

ж. дэфармацыя;

ulegać ~i — дэфармавацца; паддавацца дэфармацыі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

оста́точный рэ́шткавы, аста́ткавы;

оста́точная деформа́ция тел физ. аста́ткавая дэфарма́цыя цел;

оста́точный при́нцип распределе́ния рэ́шткавы (аста́ткавы) пры́нцып размеркава́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крып

(англ. creep = паўзці)

павольная пластычная дэфармацыя матэрыялаў пад дзеяннем пастаяннай нагрузкі; паўзучасць металаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ба́хі забіва́ць ’зракацца сваіх слоў ці ўчынкаў’ (КЭС, лаг.). Здаецца, таго ж паходжання, што і ба́кі забіва́ць ’дурыць’ (гл. пад ба́кі), але фанетыка слова незразумелая (дыялектная дэфармацыя ці ўплыў слоў тыпу ба́харь, ’краснабай’?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)