феладэ́рма

(ад гр. phellos = корак + дэрма)

унутраны слой покрыўнай тканкі ў раслін (перыдэрмы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэрмаграфі́зм

(ад дэрма + гр. grapho = пішу)

змена афарбоўкі скуры чалавека пры яе механічным раздражненні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

склерадэ́рма

(ад склера- + дэрма)

хранічная хвароба скуры, якая характарызуецца ўшчыльненнем скуры і падскурнай тканкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэрмато́м

(ад дэрма + гр. tome = адрэзак)

зачатак злучальнатканкавай часткі скуры (дэрмы) у зародках хордавых жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГІПАДЭ́РМА

(ад гіпа... + дэрма),

у пазваночных жывёл самы глыбокі слой скуры з рыхлай злучальнай тканкі, у якім назапашваюцца тлушчавыя клеткі, што ўтвараюць падскурную тлушчавую клятчатку. Гіпадэрма злучае скурнае покрыва з падлеглымі тканкамі, выконвае апорную, трафічную, пластычную, тэрмарэгулятарную, ахоўную функцыі. У беспазваночных жывёл гіпадэрма — тонкі слой прызматычнага эпітэлію, што знаходзіцца пад кутыкулай, створанай у выніку сакраторнай дзейнасці клетак гіпадэрмы. У раслін гіпадэрма — адзін ці некалькі слаёў клетак, што знаходзяцца пад эпідэрмісам сцёблаў, лісця, насення і пладоў; у каранях гіпадэрмы іншы раз называюць вонкавыя пласты клетак першаснай кары.

т. 5, с. 252

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лейкадэ́рма

(ад гр. leukos = белы + дэрма)

знікненне пігменту скуры ў выніку некаторых захворванняў, а таксама пры прыёме некаторых лякарстваў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мезадэ́рма

(ад меза- + -дэрма)

сярэдні зародкавы лісток у мнагаклетачных жывёл (акрамя губак і кішачнаполасцевых) і чалавека, размешчаны паміж эктадэрмаю і энтадэрмаю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перыдэ́рма

(ад перы- + дэрма)

1) другасная покрыўная тканка ў раслін;

2) цвёрдая арганічная абалонка, якая прыкрывае сцёблы калоній марскіх гідроідных паліпаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таксідэрмі́я​2

(ад гр. toksikon = яд + дэрма)

захворванне скуры, выкліканае пранікненнем у арганізм розных рэчываў пры індывідуальнай іх непераноснасці (напр. медыкаментаў, харчовых прадуктаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эндадэ́рма

(ад энда- + дэрма)

1) слой клетак у сцёблах і каранях раслін, які акружае ўсе ўнутраныя тканкі;

2) тое, што і энтадэрма 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)