мезадэ́рма

(ад меза- + -дэрма)

сярэдні зародкавы лісток у мнагаклетачных жывёл (акрамя губак і кішачнаполасцевых) і чалавека, размешчаны паміж эктадэрмаю і энтадэрмаю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

перыдэ́рма

(ад перы- + дэрма)

1) другасная покрыўная тканка ў раслін;

2) цвёрдая арганічная абалонка, якая прыкрывае сцёблы калоній марскіх гідроідных паліпаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эндадэ́рма

(ад энда- + дэрма)

1) слой клетак у сцёблах і каранях раслін, які акружае ўсе ўнутраныя тканкі;

2) тое, што і энтадэрма 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

энтадэ́рма

(ад энта- + дэрма)

1) унутраны зародкавы лісток мнагаклетачных жывёл і чалавека (параўн. эктадэрма 1);

2) унутраны слой сценкі цела кішачнаполасцевых (параўн. эктадэрма 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гіпадэ́рма

(ад гіпа- + -дэрма)

1) слой эпітэлію ў членістаногіх жывёл, які ляжыць непасрэдна пад хіцінавым покрывам;

2) слой клетак, размешчаных пад эпідэрмісам многіх вышэйшых раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эктадэ́рма

(ад экта- + дэрма)

1) знешні зародкавы лісток мнагаклетачных жывёльных арганізмаў і чалавека (параўн. энтадэрма 1);

2) знадворны слой сценкі цела кішачнаполасцевых (параўн. энтадэрма 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эпідэ́рміс

(ад эпі- + дэрма)

1) знешні, паверхневы слой скуры чалавека і жывёл, які складаецца з эпітэлію;

2) покрыўная тканка лісця, сцябла, кораня і іншых органаў раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

біядэ́рм

(ад бія- + -дэрма)

слой, плёнка, якая складаецца з жывых арганізмаў (бактэрыі, грыбы, сіне-зялёныя водарасці), што жывуць і кормяцца на паверхні цел іншых жывых арганізмаў (на падводных частках раслін, рыбах).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)