сарбі́т, ‑у, М ‑біце, м.

Рэчыва, якое атрымліваецца з, глюкозы і ўжываецца замест цукру ў харчаванні хворых на дыябет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цу́кар, цу́кру, м.

1. Крышталічнае спажыўнае салодкае рэчыва, якое атрымліваецца з цукровых буракоў або цукровага трыснягу.

Кілаграм цукру.

2. Назва некаторых арганічных злучэнняў, пераважна з групы вугляводаў (спец.).

Вінаградны ц.

○

Цукровая хвароба — дыябет.

|| прым. цукро́вы, -ая, -ае.

Цукровая пудра.

Цукровая кукуруза.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Zúckerkrankheit

f - цукро́вая хваро́ба, цукро́вы дыябе́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Цукровае мочазнясіленне, гл. Дыябет цукровы

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Цукровая хвароба, гл. Дыябет цукровы

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

cukrzyca

ж. мед. цукровы дыябет; цукровая хвароба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

saccharine [ˈsækəri:n] adj. цукры́сты; пры́тарны;

a saccharine disease цукро́вая хваро́ба, дыябе́т;

a saccharine smile саладжа́вая ўсме́шка;

saccharine poetry сентымента́льная паэ́зія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цукро́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да цукру, з’яўляецца цукрам. Цукровая пудра. // Прыгатаваны з цукру або з цукрам. Цукровы сіроп. Цукровае пячэнне. // Які мае адносіны да вытворчасці цукру. Цукровая прамысловасць. Цукровы завод.

2. Які змяшчае ў сабе цукар; які выкарыстоўваецца для атрымання цукру. Цукровы гарох. Цукровая кукуруза.

3. перан. Які прыносіць асалоду, вельмі прыемны; залішне далікатны, саладжавы. — Эт, — кажа Лявоніха цукровым голасам, — жыву-гадуюся. Бядуля.

•••

Цукровая хвароба гл. хвароба.

Цукровы дыябет гл. дыябет.

Цукровы трыснёг гл. трыснёг.

Цукровыя буракі гл. буракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукро́вы в разн. знач. са́харный;

~вая пу́дра — са́харная пу́дра;

ц. заво́д — са́харный заво́д;

ц. клешч — зоол. са́харный клещ;

○ ц. дыябе́т — са́харный диабе́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сарбі́т​2

(ад лац. sorbere = паглынаць)

арганічнае злучэнне, шасціатамны спірт аліфатычнага рада; рэчыва, якое атрымліваецца з глюкозы і ўжываецца замест цукру ў харчаванні хворых на дыябет.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)