дыскамфо́рт

(ад дыс- + камфорт)

адсутнасць умоў, неабходных для нармальнай жыццядзейнасці людзей, выканання пэўнай работы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дысгідро́з

(ад дыс- + гр. hidros = пот)

утварэнне дробных пухіркоў на далонях і падэшвах, часцей летам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыслалі́я

(ад дыс- + гр. lalia = размова)

разлад мовы, які выяўляецца ў парушэнні вымаўлення гукаў; коснаязыкасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дысмарфама́нія

(ад дыс- + марфа- + манія)

псіхічнае расстройства, якое выяўляецца хваравітай упэўненасцю ў наяўнасці выдуманай фізічнай заганы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыстрафі́я

(ад дыс- + -трафія)

парушэнне жыўлення тканак, органаў або арганізма ў цэлым, якое прыводзіць да паталагічных змен.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дысфа́гія

(ад дыс- + -фагія)

разлад акту глытання ў чалавека і жывёл, выкліканы пухліннымі або запаленчымі працэсамі ў глотцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вадапо́й Месца, дзе пояць жывёлу (БРС).

□ в. Вадапой Мін. (Лемц. Дыс.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

істру́га Ямка, вымытая ручаямі, сцякаючымі з высокага месца (Маг. Лемц. Дыс.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

дысгармо́нія

(ад дыс- + гармонія)

1) адсутнасць або парушэнне музычнай гармоніі, немілагучнасць;

2) перан. разлад, разыходжанне чаго-н. з чым-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Валачы́ць ’баранаваць’ (БРС, Шатал., Выг. дыс., Юрч.); ’часаць воўну’ (Юрч., Хрэст. дыял.), валакці, валакчы ’тс’ (Гарэц.), валачынне ’баранаванне’ (Выг. дыс.). Да валачы ’цягнуць’ < прасл. *volčiti, *velkti.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)