картэ́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Аб’яднанне буйных прадпрыемстваў якой-н. галіны прамысловасці, якія захоўваюць камерцыйную і вытворчую самастойнасць, арганізаванае з мэтай рэгулявання вытворчасці, забеспячэння панавання на рынку, кантролю над цэнамі і атрымання манапольных прыбыткаў.

Нафтавы к.

2. Пісьмовы выклік на дуэль (уст.).

|| прым. картэ́льны (да 1 знач.), -ая, -ае.

Картэльнае аб’яднанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pojedynek, ~ku

pojedyn|ek

м.

1. дуэль; двубой; паядынак;

2. адзінаборства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

challenge

[ˈtʃælɪndʒ]

1.

v.

1) выкліка́ць (на спабо́рніцтва, дуэ́ль)

2) аклі́кнуць, затрыма́ць (каб папыта́ць про́пуск)

3) аспрэ́чваць; паддава́ць сумне́ву

4) Law аспрэ́чваць прыся́жных

2.

n.

1) вы́клік -у m. (на спабо́рніцтва, дуэ́ль)

2) во́клік вартаво́га “хто ідзе́?”

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Палта́цы, палцаты ’дуэль’ (Нас., Гарэц.). З польск. palcat ’палка, прут’ < венг. palcat — він. скл. наз. palca ’палка, посах’ (Карский, Белорусы, 162; Кюнэ, Poln., 84). Таксама ст.-бел. палцатъ ’посах’ (польск. palcaKвенг. palca (Булыка, Запазыч., 235). Венг. слова са слав. palica (SESJC, 353).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́клік, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. выклікаць.

2. Патрабаванне, запрашэнне з’явіцца куды-н.

З’явіцца па выкліку.

В. у суд.

3. Запрашэнне, прапанова ўдзельнічаць у чым-н.

В. на спаборніцтвы.

В. на дуэль.

4. каму-чаму. Выражанае позіркам, словамі, учынкамі і пад. жаданне ўступіць у барацьбу.

Кінуць в. грамадству (звычайна пра ўчынак, што ідзе ўразрэз з чым-н. агульнапрынятым). У яго словах прагучаў в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

duel

[ˈdu:əl]

1.

n.

1) двубо́й -ю m., дуэ́ль f.

2) змага́ньне n.

2.

v.i.

бі́цца на двубо́і, ісьці́ на двубо́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cartel

[kɑ:rˈtel]

n.

1) картэ́ль -ю m.

2) піса́ная ўмо́ва між ваю́ючымі дзяржа́вамі (напр. пра абме́н пало́нных)

3) пісьмо́вы вы́клік на дуэ́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wyzwać

зак.

1. выклікаць;

wyzwać kogo na pojedynek — выклікаць каго на дуэль;

2. разм. аблаяць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

картэ́ль

(фр. cartel, ад іт. cartello)

1) аб’яднанне прадпрыемстваў якой-н. галіны прамысловасці з мэтай забяспечыць панаванне на рынках збыту;

2) уст. пісьмовы выклік на дуэль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

паяды́нак

(польск. pojedynek)

1) узброеная сутычка двух праціўнікаў, дуэль;

2) спартыўная барацьба двух праціўнікаў;

3) наогул барацьба з кім-н., чым-н. (напр. п. са стыхіяй).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)