Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
квадра́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае форму квадрата. Квадраты стол. Квадратны лісток паперы. □ Дол .. быў укладзены квадратнымі жалезнымі плітамі, і навокал было больш парадку, чым звычайна.Карпаў.
2. Які мае адносіны да квадрата (у 2 знач.). Квадратны корань.
•••
Квадратныя дужкігл. дужка.
Квадратныя мерыгл. мера.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́згіны, ‑гін; адз.няма.
Прыстасаванне насіць сена, салому, зробленае з вяровачнай сеткі, нацягнутай на сагнутыя пруткі, дужкі. Алесь зачыніў адрыну, ускінуў на плечы рэзгіны з сенам і паволі пайшоў да кепскага хлява.Чарнышэвіч.Шурка пачаў хадзіць па сена не з рэзгінамі, а з дзяругай.Брыль.Пад павеццю конь скуб з рэзгін сена.Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
parenthesize
[pəˈrenӨəsaɪz]
v.t.
1) браць у ду́жкі
2) устаўля́ць пабо́чнае сло́ва або́ пабо́чны сказ
3) зазнача́ць, заўважа́ць мімахо́дзь, збо́ку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
квадра́тны quadrátisch;
квадра́тны ко́раньматэм. Quadrátwurzel -, -n;
квадра́тная ме́ра Flächenmaß n -es, -e;
квадра́тныя ду́жкіéckige Klámmern pl
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
wyrzucić
зак.
1. выкінуць;
2. выгнаць;
wyrzucić za nawias мат. вынесці за дужкі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
стрэ́мя, стрэмя і стрэмені, Д стрэмю і стрэмені, В стрэмя, Т стрэмем і стрэменем, М (аб) стрэмі і стрэмені; мн. страмёны, страмён; н.
1. Прыстасаванне для ўпору нагі конніка ў выглядзе жалезнай дужкі з вушкам, што падвешваецца да сядла пры дапамозе рэменя. Асядлаўшы буланку, [брыгадзір] паставіў у стрэмя нагу, спрытным рыўком узняўся і лёгка сеў.Брыль.
2.Спец. Тое, што і стрэмечка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
brace1[breɪs]n.
1. скрэ́па; змацава́нне
2.pl.bracesAmE брэ́кеты, пласці́нкі для выпраўле́ння зубо́ў
3.pl.bracesBrE падця́жкі, шле́йкі
4. па́ра (дзічыны, забітай на паляванні)
5.pl.braces фігу́рныя ду́жкі {}
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
foursquare
[,fɔrˈskwer]1.
adj.
1) квадра́тны (ко́рань, ду́жкі)
2) шчы́ры, адкры́ты (які́ не маўчы́ць)
3) мо́цны, непадаўкі́
2.
n.
квадра́т -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ЗНА́КІ ПРЫПЫ́НКУ, пунктуацыя,
графічныя сродкі перадачы граматычнай і інтанацыйнай будовы сказа. Узніклі з пачаткам кнігадрукавання (15 ст.). Сучасная бел. мова мае 10 З.п.: кропка, пытальнік, клічнік (паказваюць канец сказа, а таксама апавядальную, пытальную і клічную інтанацыі); коска, кропка з коскай, двукроп’е, працяжнік, дужкі (ставяцца ўнутры сказа); двукоссе (выдзяляе простую мову і цытаты); шматкроп’е (паказвае запінку, пропуск, незакончанасць). Працяжнік адметны шматзначнасцю. Раздзяляльныя З.п. (кропка, коска, двукроп’е і інш.) — адзіночныя; выдзяляльныя (дужкі, двукоссе, коскі, працяжнікі) — заўсёды парныя. Некат. падвойваюцца, патройваюцца і спалучаюцца паміж сабою. Найчасцей пунктуацыя абумоўлена толькі сінтаксічнай будовай сказа, безадносна да канкрэтнай інтанацыі, і мае строгую нарматыўнасць. Інтанацыйныя З.п. арыентуюцца на вымаўленне і бываюць факультатыўныя (асабліва працяжнік і коска ў маст. мове). У абодвух выпадках З.п. цесна звязаны з сэнсава-граматычным і эмацыянальна-стылістычным зместам сказа. Сказы без З.п. былі б двухсэнсавыя ці цьмяныя, напр.: «Скажы яму добра» — «Скажы яму: добра!» — «Скажы: яму добра?» — «Скажы яму. Добра?».
Літ.: Клюсаў Г.Н., Юрэвіч АЛ. Сучасная беларуская пунктуацыя. 2 выд.Мн., 1972; Бурак Л.І. Пунктуацыя беларускай мовы. 3 выд.Мн., 1982.