Khricht

n, m -s сме́цце; перан. дрэнь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пярэ́ліўкі: не (ні) пярэ́ліўкі ’дрэнь справы’ (Жд.; Сержп.). Гл. непераліўкі, пераліўкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lemon [ˈlemən] n.

1. лімо́н (дрэва і плод)

2. лімо́нны ко́лер

3. infml дрэнь, барахло́

4. infml права́л, няўда́ча

5. BrE ду́рань

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мразь бран. дрэнь, род. дрэ́ні ж., брыда́, -ды́ ж., брыдо́та, -ты ж., по́скудзь, -дзі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сп’яна́, прысл.

Разм. Будучы п’яным, нецвярозым. Сп’яна ахрысцілі ку мы хлапчука Не бацькаўскім імем, а нейкім Панасам. Танк. [Алёша:] — Ты брат ёй [Любе], ці можа родзіч, Ці можа жаніх зусім. Што гэткую дрэнь гародзіш Сп’яна пра дзяўчат сваіх? Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нішкарэ́йда ’няўклюда’ (ваўк., Сл. ПЗБ). Да шнараць (шкарадзь) ’дрэнь, брыда’ з рэдкім суфіксам ‑эйда.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ліхоцце ’ўвасабленне зла, ліха’ (Янк. 3.), ліхоццёдрэнь’, ’пагібель, прорва’ (Нас.). Да ліха, ліхата́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stinker [ˈstɪŋkə] n.

1. infml падо́нак, падлю́га; мярзо́тнік;

2. infml дрэнь, барахло́ (пра фільм, кнігу і да т.п.)

3. AustralE пе́кла, ве́льмі гара́чы дзень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Нішкара́дзіна ’няўклюда’ (лід., Сл. ПЗБ). Відаць, да шкараць (< шкарадзь?), ’дрэнь, брыда’, шкаратны (< шкарадны) ’брыдкі, агідны’; ні (не?) мае ўзмацняльны характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Про́кляць ’праклён’ (Шат.), ’пракляцце, погань’ (ТС), прокля́цінадрэнь, погань’ (ТС). Дэрываты ад пракляць з суф. ‑ь і ‑іна. Гл. клясці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)