вы́пучыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Стаць выпуклым, уздуцца; выпнуцца. Выпучылася кара на дрэве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

poker​2 [ˈpəʊkə] v.

1. мяша́ць качарго́й

2. выпа́льваць па дрэ́ве або́ ску́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wood engraving

1) разьба́ на дрэ́ве

2) дрэвары́т -у m., гравю́ра на дрэ́ве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ча́га, ‑і, ДМ чазе, ж.

Грыбная нарасць на дрэве чорнага або чорна-бурага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зару́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

1. гл. зарубіць².

2. Метка, знак, зробленыя сякерай, нажом і пад. на чым-н.; засечка.

З. на дрэве.

|| прым. зару́бкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ксілагра́фія

(ад ксіла- + -графія)

1) гравіраванне на дрэве;

2) гравюра на дрэве (дрэварыт), а таксама адбітак з такой гравюры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Андрэеў Канстанцін (разьбяр па дрэве) 1/462

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Багданаў Самойла (разьбяр па дрэве) 1/462

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Герасіменка П. (разьбяр па дрэве) 9/339

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

про́жылак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

Тонкая каляровая палоска, прамежкавы слой у камені, дрэве, а таксама жылка, якая свіціцца праз скуру.

Белы кварц з жоўтымі прожылкамі.

Рука з сінімі прожылкамі.

Прожылкі на лістах, кветках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)