гры́дзь

‘княжацкая дружына’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. гры́дзь гры́дзі
Р. гры́дзі гры́дзяў
Д. гры́дзі гры́дзям
В. гры́дзь гры́дзі
Т. гры́ддзю гры́дзямі
М. гры́дзі гры́дзях

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сандружы́на, ‑ы, ж.

Санітарная дружына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сандружы́на ж. (саніта́рная дружы́на) сандружи́на (санита́рная дружи́на)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кня́зеў, ‑зева.

Які належыць князю. Князева дружына. Князеў маёнтак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сандружи́на (санита́рная дружи́на) сандружы́на, -ны ж. (саніта́рная дружы́на);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ціму́раўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цімураўцаў, складаецца з цімураўцаў. Цімураўская дружына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыдзь, ‑і, ж., зб.

Гіст. Малодшая княжацкая дружына ў Старажытнай Русі. // Член гэтай дружыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ко́йданаўская запа́лкавая фа́брыка «Дружына»

т. 8, с. 378

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

віва́т, выкл.

Брава, няхай жыве. / у знач. наз. віва́т, ‑а, м. Дружына рада. Смех. Віваты. І кубкі грукаюць часцей. Машара.

[Лац. vivat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

małżonka

ж. супруга; супружніца; дружына

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)