иссле́дование ср.

1. (действие) дасле́даванне, -ння ср., до́след, -ду м.;

2. (научное сочинение) дасле́даванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Experimnt

n -(e)s, -e до́след, эксперыме́нт

~e mchen [nstellen] — рабі́ць до́следы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

эксперыме́нт, ‑у, М ‑нце, м.

1. Навукова пастаўлены дослед. Ставіць эксперымент. □ Нядаўна вучоныя правялі эксперымент: перасялілі пяць зуброў на ўзбярэжжа Беразіны. «Маладосць».

2. Спроба ажыццявіць што‑н. якім‑н. чынам. Следчы быў задаволены сваім псіхалагічным эксперыментам — не кожнага ж можна ўзяць суровасцю, пагрозамі. Сабаленка. [Кліент:] — Усё рабілася так, быццам праводзілі эксперымент на выпрабаванне маіх не рваў. «Звязда».

[Лац. experimentum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксперыме́нт

(лац. experimentum = вопыт, практыка)

1) навукова пастаўлены дослед (напр. правесці э.);

2) спроба ажыццявіць што-н. (напр. смелы э.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

verschsweise

adv як до́след, у я́касці до́следу

j-n ~ nstellen — прыня́ць каго́-н. з выпрабава́льным тэ́рмінам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

laboreren

vi (an D) разм.

1) працава́ць (над чым-н.)

an inem Experimnt ~ — право́дзіць [рабі́ць] до́след [эксперыме́нт]

2) паку́таваць (на хваробу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адно́сна

1. нареч. относи́тельно;

до́след прайшо́ў а. ўда́лао́пыт прошёл относи́тельно уда́чно;

2. в знач. предлога с род. относи́тельно;

а. гэ́тага яшчэ́ не́льга нічо́га сказа́ць — относи́тельно э́того ещё нельзя́ ничего́ сказа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

drchführen

vt

1) право́дзіць, рэалізо́ўваць, ажыццяўля́ць

inen Versch ~ — право́дзіць до́след

2) право́зіць (тавары)

3) выко́нваць (наказ)

4) пераво́дзіць (каго-н. цераз вуліцу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ро́зыск м.

1. по́шукі, -каў ед. нет;

2. юр. (дознание) дазна́нне, -ння ср.; (следствие) сле́дства, -ва ср.; вы́шук, -ку м.;

уголо́вный ро́зыск крыміна́льны вы́шук;

3. ист. до́след, -ду м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВУЛЬФ Георгій

(Юрый) Віктаравіч (22.6.1863, г. Нежын, Украіна — 25.12.1925),

рускі крышталёграф. Чл.-кар. АН СССР (1921). Скончыў Варшаўскі ун-т (1885). Праф. Казанскага (1897), Варшаўскага (1898) і Маскоўскага (1918) ун-таў. Вынайшаў графічны метад апрацоўкі вынікаў вымярэння крышталёў з дапамогай стэрэаграфічнай сеткі (названа яго імем). Даў новы спосаб вываду ўсіх груп сіметрыі крышталёў. Навук. працы ў галіне росту крышталёў, вывучэння вадкіх крышталёў і крышталяоптыкі. Упершыню ў Расіі паставіў дослед па рэнтгенаструктурных даследаваннях крышталёў. У 1913 адкрыў закон інтэрферэнцыі рэнтгенаўскіх прамянёў, адлюстраваных атамнымі плоскасцямі крышталёў, і незалежна ад У.Г.Брэга вывеў асн. формулу рэнтгенаструктурнага аналізу (гл. Брэга—Вульфа ўмовы).

т. 4, с. 294

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)