эксперыме́нт

(лац. experimentum)

1) навуковы вопыт, дослед;

2) наогул вопыт, выпрабаванне, праверка (смелы э.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ВІВІСЕ́КЦЫЯ

(ад лац. vivus жывы + sectio рассячэнне),

жывасячэнне, аперацыя на жывой жывёле з мэтай мед. і фізіял. даследаванняў, вывучэння функцый арганізма, прычын захворвання, дзеяння розных рэчываў на арганізм; распрацоўка метадаў хірург. лячэння і інш. Даследаванне вядзецца ў час самой аперацыі (востры дослед), напр. пры раздражненні, перасадцы або выдаленні якога-н. органа, або аперацыя з’яўляецца толькі падрыхтоўкай для далейшых даследаванняў (хранічны дослед). Пры вівісекцыі абавязкова выкарыстоўваюцца наркатычныя сродкі.

т. 4, с. 139

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

манумента́льны в разн. знач. монумента́льный;

м. буды́нак — монумента́льное зда́ние;

м. до́след — монумента́льный о́пыт;

~нае маста́цтва — монумента́льное иску́сство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

makroskopowy

makroskopow|y

макраскапічны;

badanie ~e — макраскапічны дослед (аналіз)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Versúch

m -(e)s, -e

1) спро́ба

éinen ~ máchen — зрабі́ць спро́бу

2) про́ба, до́след, во́пыт

éinen ~ ánstellen [máchen, áusführen] — паста́віць до́след

3) юрыд. зама́х (на злачынства)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

иссле́дование ср.

1. (действие) дасле́даванне, -ння ср., до́след, -ду м.;

2. (научное сочинение) дасле́даванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Experimént

n -(e)s, -e до́след, эксперыме́нт

~e máchen [ánstellen] — рабі́ць до́следы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

эксперыме́нт, ‑у, М ‑нце, м.

1. Навукова пастаўлены дослед. Ставіць эксперымент. □ Нядаўна вучоныя правялі эксперымент: перасялілі пяць зуброў на ўзбярэжжа Беразіны. «Маладосць».

2. Спроба ажыццявіць што‑н. якім‑н. чынам. Следчы быў задаволены сваім псіхалагічным эксперыментам — не кожнага ж можна ўзяць суровасцю, пагрозамі. Сабаленка. [Кліент:] — Усё рабілася так, быццам праводзілі эксперымент на выпрабаванне маіх не рваў. «Звязда».

[Лац. experimentum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксперыме́нт

(лац. experimentum = вопыт, практыка)

1) навукова пастаўлены дослед (напр. правесці э.);

2) спроба ажыццявіць што-н. (напр. смелы э.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

versúchsweise

adv як до́след, у я́касці до́следу

j-n ~ ánstellen — прыня́ць каго́-н. з выпрабава́льным тэ́рмінам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)