кааператы́ўна-дзяржа́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кааператы́ўна-дзяржа́ўны |
кааператы́ўна-дзяржа́ўная |
кааператы́ўна-дзяржа́ўнае |
кааператы́ўна-дзяржа́ўныя |
| Р. |
кааператы́ўна-дзяржа́ўнага |
кааператы́ўна-дзяржа́ўнай
кааператы́ўна-дзяржа́ўнае |
кааператы́ўна-дзяржа́ўнага |
кааператы́ўна-дзяржа́ўных |
| Д. |
кааператы́ўна-дзяржа́ўнаму |
кааператы́ўна-дзяржа́ўнай |
кааператы́ўна-дзяржа́ўнаму |
кааператы́ўна-дзяржа́ўным |
| В. |
кааператы́ўна-дзяржа́ўны (неадуш.)
кааператы́ўна-дзяржа́ўнага (адуш.) |
кааператы́ўна-дзяржа́ўную |
кааператы́ўна-дзяржа́ўнае |
кааператы́ўна-дзяржа́ўныя (неадуш.)
кааператы́ўна-дзяржа́ўных (адуш.) |
| Т. |
кааператы́ўна-дзяржа́ўным |
кааператы́ўна-дзяржа́ўнай
кааператы́ўна-дзяржа́ўнаю |
кааператы́ўна-дзяржа́ўным |
кааператы́ўна-дзяржа́ўнымі |
| М. |
кааператы́ўна-дзяржа́ўным |
кааператы́ўна-дзяржа́ўнай |
кааператы́ўна-дзяржа́ўным |
кааператы́ўна-дзяржа́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нацыяна́льна-дзяржа́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нацыяна́льна-дзяржа́ўны |
нацыяна́льна-дзяржа́ўная |
нацыяна́льна-дзяржа́ўнае |
нацыяна́льна-дзяржа́ўныя |
| Р. |
нацыяна́льна-дзяржа́ўнага |
нацыяна́льна-дзяржа́ўнай
нацыяна́льна-дзяржа́ўнае |
нацыяна́льна-дзяржа́ўнага |
нацыяна́льна-дзяржа́ўных |
| Д. |
нацыяна́льна-дзяржа́ўнаму |
нацыяна́льна-дзяржа́ўнай |
нацыяна́льна-дзяржа́ўнаму |
нацыяна́льна-дзяржа́ўным |
| В. |
нацыяна́льна-дзяржа́ўны (неадуш.)
нацыяна́льна-дзяржа́ўнага (адуш.) |
нацыяна́льна-дзяржа́ўную |
нацыяна́льна-дзяржа́ўнае |
нацыяна́льна-дзяржа́ўныя (неадуш.)
нацыяна́льна-дзяржа́ўных (адуш.) |
| Т. |
нацыяна́льна-дзяржа́ўным |
нацыяна́льна-дзяржа́ўнай
нацыяна́льна-дзяржа́ўнаю |
нацыяна́льна-дзяржа́ўным |
нацыяна́льна-дзяржа́ўнымі |
| М. |
нацыяна́льна-дзяржа́ўным |
нацыяна́льна-дзяржа́ўнай |
нацыяна́льна-дзяржа́ўным |
нацыяна́льна-дзяржа́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
парты́йна-дзяржа́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
парты́йна-дзяржа́ўны |
парты́йна-дзяржа́ўная |
парты́йна-дзяржа́ўнае |
парты́йна-дзяржа́ўныя |
| Р. |
парты́йна-дзяржа́ўнага |
парты́йна-дзяржа́ўнай
парты́йна-дзяржа́ўнае |
парты́йна-дзяржа́ўнага |
парты́йна-дзяржа́ўных |
| Д. |
парты́йна-дзяржа́ўнаму |
парты́йна-дзяржа́ўнай |
парты́йна-дзяржа́ўнаму |
парты́йна-дзяржа́ўным |
| В. |
парты́йна-дзяржа́ўны (неадуш.)
парты́йна-дзяржа́ўнага (адуш.) |
парты́йна-дзяржа́ўную |
парты́йна-дзяржа́ўнае |
парты́йна-дзяржа́ўныя (неадуш.)
парты́йна-дзяржа́ўных (адуш.) |
| Т. |
парты́йна-дзяржа́ўным |
парты́йна-дзяржа́ўнай
парты́йна-дзяржа́ўнаю |
парты́йна-дзяржа́ўным |
парты́йна-дзяржа́ўнымі |
| М. |
парты́йна-дзяржа́ўным |
парты́йна-дзяржа́ўнай |
парты́йна-дзяржа́ўным |
парты́йна-дзяржа́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
безула́ддзе, -я, н.
Адсутнасць дзяржаўнай або мясцовай улады.
Перыяд безуладдзя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аўдые́нцыя, -і, ж.
Афіцыйны прыём у высокапастаўленай дзяржаўнай асобы.
Даць аўдыенцыю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ізаляцыяні́зм, -у, м.
Палітыка дзяржаўнай замкнёнасці, адасобленасці.
|| прым. ізаляцыяні́сцкі, -ая, -ае.
Ізаляцыянісцкая палітыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
парламентары́зм, -у, м.
Сістэма дзяржаўнай улады на чале з парламентам.
|| прым. парламента́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
удосто́енный удасто́ены; (награждённый — ещё) ганарава́ны;
рабо́та удосто́ена Госуда́рственной пре́мии пра́ца ўдасто́ена Дзяржа́ўнай прэ́міі (ганарава́на Дзяржа́ўнай прэ́міяй);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
манархі́зм, -у, м.
Палітычны кірунак, які прызнае манархію адзінай формай дзяржаўнай улады.
|| прым. манархі́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зако́н
‘абавязковае для ўсіх правіла, устаноўленае вышэйшым органам дзяржаўнай улады’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зако́н |
зако́ны |
| Р. |
зако́на |
зако́наў |
| Д. |
зако́ну |
зако́нам |
| В. |
зако́н |
зако́ны |
| Т. |
зако́нам |
зако́намі |
| М. |
зако́не |
зако́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)