Дэўж ’даўжыня’. Гл. дэ́ўжар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

yardage

[ˈjɑ:rdɪdʒ]

n.

даўжыня́ ў я́рдах

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Wéllenlänge

f -, -n фіз. даўжыня́ хва́лі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ǘberlänge

f -, -n зана́дта вялі́кая даўжыня́ [адле́гласць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

орт, ‑а, М орце, м.

1. У горнай справе — і гарызантальная падземная горная выпрацоўка, якая не мае непасрэднага выхаду на паверхню.

2. У матэматыцы — вектар, даўжыня якога роўная адзінцы.

[Ням. Ort — месца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

iloczas, ~u

м. лінгв. даўжыня гука, квантытэт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dł.

= długość — 1. даўжыня;

2. геагр. даўгата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Кле́йна ’плыт, даўжыня якога раўняецца даўжыні сплаўляемага дрэва’ (Бір.). Гл. клейня.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wavelength [ˈweɪvleŋθ] n. phys. даўжыня́ хва́лі

♦

be on the same wavelength infml разуме́ць адзі́н аднаго́ (з паўсло́ва)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

метра́ж

(фр. métrage)

велічыня (даўжыня або плошча) чаго-н., выражаная ў метрах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)