inform [ɪnˈfɔ:m] v. (of/about) паведамля́ць, інфармава́ць;

inform on smb. дано́сіць на каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pétzen

vi разм. дано́сіць, паклёпнічаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hinterbríngen

* vt дано́сіць, тае́мна паведамля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спраці́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць працоўным, апрацівець. Асабліва ён спрацівеў Гашы тады, як яна даведалася, што Амелька вывіжоўвае сярод людзей і даносіць фашыстам. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kablować

незак.

1. тэлеграфаваць;

2. разм. даносіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

denunzíeren

vt дано́сіць (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падбрэ́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Суправаджаць што‑н. брэхам, брахаць час ад часу. [Сабака] радасна падбрэхваў і кудлатым д’яблам насіўся наўкола. Рылько.

2. перан. Пагард. Нагаворваць, даносіць на каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ánsagen

vt

1) аб’яўля́ць, абвяшча́ць

2) падка́зваць; дано́сіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ска́рдзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; незак.

1. на каго-што і са злуч. «што». Выказваць скаргі (у 1 знач.).

С. на нястачу.

Яна скардзіцца, што ўвесь час хворая.

2. на каго-што. Падаваць скаргу (у 2 знач.).

С. ў суд.

3. на каго (што). Даносіць, нагаворваць (разм.).

С. начальству на калегу.

|| зак. паска́рдзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца і наска́рдзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

waft [wɒft] v. не́сці; не́сціся (у паветры, па вадзе); дано́сіць; дано́сіцца;

A distant song waf ted to our ears. Да нас даносілася далёкая песня.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)