піко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пікі ​2. Піковая дама.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэфо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трэфаў. Трэфовая дама. Трэфовая шасцёрка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́шнік1дама ў картах’ (Нас., Гарэц., Бяльк.). Укр. ви́шник ’тс’. Запазычанне з польск. wyżnik ’тс’, якое калькіруе чэш. svršekдама’. Чэш. у сваю чаргу з’яўляецца перакладам ням. Oberдама або карта вышэй Unterʼa — валета’ (Чэрнышаў, РР н. с., 1928, 2, 61).

Вы́шнік2 ’гара, вышкі’ (Бяльк.). Ад вышкі або ад выш‑ (гл. вышка). Параўн. вышкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пи́ковый віно́вы, пі́кавы;

пи́ковая да́ма віно́вая (пі́кавая) да́ма;

пи́ковое положе́ние несамаві́тае стано́вішча;

оста́ться при пи́ковом интере́се заста́цца ні з чым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пи́ки мн., карт. ві́ны, -наў, ед. ві́на, -ны ж.; пі́кі, род. пік, ед. пі́ка, -кі ж.;

да́ма пик віно́вая (пі́кавая) да́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́ля ж., разг.

1. ирон. красо́тка, кра́ля;

2. карт. да́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Lady

['le:di:]

f -, -s лэ́дзі, да́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэкальтэ́, нескл., н.

1. Вялікі выраз у верхняй частцы жаночага адзення, які адкрывае шыю, плечы, верхнюю частку грудзей.

Глыбокае д.

2. у знач. прым., нязм. Пра жаночае адзенне з такім выразам.

Сукенка д.

|| прым. дэкальтава́ны, -ая, -ае.

Дэкальтаваная сукенка.

Перад люстэркам прыхарошвалася дэкальтаваная дама.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wallflower [ˈwɔ:lflaʊə] n.

1. bot. жоўтафіёль

2. infml да́ма без кавале́ра (на балі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Кра́ля ’красуня, прыгажуня’ (ТСБМ, Шат., Бяльк., Жд. 3, Сержп. Ск.), ’дама (карта)’ (Нас., Яруш.). Запазычанне праз польск. krala з чэш. kralka ’каралева (у картах)’ (Слаўскі, 3, 55–56).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)