doktryna

ж. дактрына;

doktryna polityczna — палітычная дактрына

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

панісламі́зм, ‑у, м.

Рэакцыйная рэлігійна-палітычная дактрына, якая прапаведуе аб’яднанне ў адну дзяржаву ўсіх народаў, што вызнаюць іслам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пангермані́зм, ‑у, м.

Рэакцыйная шавіністычная дактрына, якая сцвярджае перавагу немцаў над іншымі народамі і дамагаецца сусветнага панавання Германіі. Палітыка пангерманізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панцюркі́зм, ‑у, м.

Шавіністычная дактрына турэцкіх рэакцыйных буржуазна-памешчыцкіх колаў, якая ставіць сваёй мэтай аб’яднаць пад уладай Турцыі ўсе народы, што гавораць на цюркскіх мовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

doctrine

[ˈdɑ:ktrɪn]

n.

дактры́на, тэо́рыя f., вучэ́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

неатамі́зм

(ад неа- + тамізм)

афіцыйная філасофская дактрына каталіцызму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

teaching

[ˈti:tʃɪŋ]

n.

1) навуча́ньне n.

2) вучэ́ньне n., дактры́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

панамерыкані́зм, ‑у, м.

Рэакцыйная палітычная дактрына, у аснову якой пакладзена ідэя аб быццам бы існуючай агульнасці гістарычнага лёсу, эканомікі і культуры ЗША з іншымі краінамі амерыканскага кантынента і якая выкарыстоўваецца імперыялістамі ЗША для закабалення дзяржаў Лацінскай Амерыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dogma

[ˈdɔgmə]

n., pl. -mas, -mata

1) до́гма f.; до́гмат -у m.

2) дактры́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

панарабі́зм

(ад пан- + арабізм)

палітычная дактрына, якая прапагандуе аб’яднанне ўсіх арабскіх краін і народаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)