гадзі́ць, гаджу́, го́дзіш, го́дзіць; гадзі́; незак.
1. каму. Старацца задаволіць каго-н.; дагаджаць.
Госцю гадзі, ды і сябе глядзі (прыказка).
2. каму-чаму. Садзейнічаць, спрыяць каму-, чаму-н.
Дажджы гадзілі ярыне.
◊
Гадзіць як благой (ліхой) скуле (разм.) — вельмі дагаджаць каму-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Régenfall
m -(e)s, -fälle выпадзе́нне дажджо́ў;
häufige ~fälle ча́стыя дажджы́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
во́лкасць, ‑і, ж.
Разм. Насычанасць вільгаццю; вільгаць. Нечакана разнягодзілася, пайшлі дажджы, шэрасць і волкасць завалаклі далягляд. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пабуксава́ць, ‑суе; зак.
Буксаваць некаторы час. Прайшлі дажджы, і мая «калымага» ў двух ла[г]чынах добра пабуксавала. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
амбрафі́лы
(ад гр. ombros = дождж + -філ)
расліны, якія добра пераносяць павышаную вільготнасць, працяглыя дажджы (параўн. амбрафобы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
torrential
[tɔˈrenʃəl]
adj.
праліўны́
torrential rains — праліўны́я дажджы́
a torrential flow of words — пато́к сло́ваў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
перапа́сці, 1 і 2 ас. не ўжыв., -падзе́; -па́ў, -па́ла; зак.
1. Выпасці (у 3 знач.), прайсці зрэдку (пра дождж, снег і пад.).
Перапалі дажджы.
2. асаб. і безас., каму. Дастацца на чыю-н. долю (звычайна пра нямногае).
Мне таксама крыху перапала.
|| незак. перапада́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́макнуць, -ну, -неш, -не; вы́мак, -кла; -ні; зак.
1. Стаць зусім мокрым.
В. на дажджы.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Набыць якія-н. уласцівасці, выгляд, паляжаўшы ў вадзе, вадкасці.
Селядзец вымак (стаў менш салёным). Лён вымак.
|| незак. вымака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
даку́члівы, ‑ая, ‑ае.
Які дакучае, назаляе. Пачаліся восеньскія дажджы, частыя і дакучлівыя. Галавач. Коні матлялі галовамі, адганялі дакучлівых аваднёў. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разняго́дзіцца, ‑дзіцца; безас. зак.
Разм. Пра наступленне непагоды, нягоды. Вось нечакана разнягодзілася, пайшлі дажджы, шэрасць і волкасць завалаклі далягляд. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)