zúverlässig

a надзе́йны, ва́рты даве́ру

fáchlich ~ — дастатко́ва кваліфікава́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

authoritative [ɔ:ˈθɒrətətɪv] adj.

1. ула́дны;

an authoritative tone (of voice) ула́дны тон

2. аўтарытэ́тны, ва́рты даве́ру (пра крыніцы)

3. уплыво́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reliable

[rɪˈlaɪəbəl]

adj.

надзе́йны, ва́рты даве́ру, пэ́ўны

reliable source of news — надзе́йная крыні́ца ве́стак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

questionable [ˈkwestʃənəbl] adj.

1. няпэ́ўны; ненадзе́йны; сумні́ўны;

a questionable statement зая́ва, яка́я не выкліка́е даве́ру

2. падазро́ны, які́ мае дрэ́нную рэпута́цыю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

во́тум м Votum [´vo:-] n -s, -ten і -ta;

во́тум даве́ру Vertráuensvotum n;

во́тум недаве́ру Mísstrauensvotum n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падкача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае, зак.

Разм. Не выканаць абяцанага; падмануць, не апраўдаць даверу, надзей. Грышку ўсе давяралі, і ён ніколі ні ў чым не падкачаў, дармо што быў малы, і яго называлі свінапасам. Чарот. // Аказацца горшым, чым спадзяваліся. [Саша:] — А вось у мяне хімія падкачала — «тры». Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

reliable [rɪˈlaɪəbl] adj.

1. надзе́йны;

a reliable friend надзе́йны ся́бар

2. які́ заслугоўвае даве́ру; пэ́ўны, дакла́дны;

a reliable source of information надзе́йная крыні́ца інфарма́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

distrust

[dɪsˈtrʌst]

1.

v.t.

не давяра́ць, ня мець даве́ру, падазрава́ць

2.

n.

недаве́рлівасьць f., недаве́р -у m.; падазро́насьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zaufany

давераны;

zaufany człowiek — a) давераная асоба;

чалавек варты даверу; надзейны чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падры́ў м

1. вайск, горн Spréngung f -, -en;

2. перан Schädigung f - (гандлю і г. д.); Untergrábung f -, Unterminíerung f - (даверу, аўтарытэту і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)