cast​1 [kɑ:st] n.

1. размеркава́нне ро́ляў; склад, саста́ў выкана́ўцаў

2. фо́рма для ліцця́ (металу)

3. склад (розуму)

4. кідо́к

5. гіпс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

plaster​1 [ˈplɑ:stə] n.

1. тынко́ўка

2. (таксама plaster of Paris) гіпс

3. лі́пкі, ліпу́чы пла́стыр;

I put plaster on my finger. Я заклеіў палец пластырам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

газагі́пс

(ад газ​1 + гіпс)

лёгкі бетон наздраватай структуры, падрыхтаваны з будаўнічага гіпсу, газаўтваральных сумесей і вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

gips, ~u

м.

1. гіпс;

pokłady ~u — паклады гіпсу;

2. гіпс; гіпсавы злепак; гіпсавая фігура (статуя);

3. гіпс; гіпсавая павязка;

ręka w ~ie — рука ў гіпсе;

ładny gips! разм. вось дык справы!; вось дык маеш!; вось табе і гоцаца!;

taki gips! — вось яно што!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

алеба́стр

(лац. alabastrum, ад гр. alabastros)

размолаты белы гіпс, які выкарыстоўваецца для тынкоўкі, вырабу скульптур, у хірургіі і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ангідры́т

(ад ан- + гр. hydor = вада)

мінерал класа сульфатаў (сернакіслы кальцый), які пры злучэнні з вадой ператвараецца ў гіпс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

alabaster

[ˈæləbæstər]

1.

n.

аляба́стар -у, гіпс -у m.

2.

adj.

1) аляба́стравы

an alabaster vase — аляба́стравая ва́за

2) Figur. аляба́стравы, гла́дка-бе́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

налажы́ць¹, -лажу́, -ло́жыш, -ло́жыць; -ло́жаны; зак.

1. што. Палажыць зверху, паверх чаго-н; замацаваць што-н.

Н. зверху пліту.

Н. павязку.

Н. гіпс.

2. што. Зрабіць якую-н. памету, запіс, знак.

Н. рэзалюцыю.

3. што і чаго. Кладучы, напоўніць чым-н.

Н. воз сена.

4. што. Падвергнуць чаму-н., што абазначана назоўнікам; прызначыць што-н.

Н. штраф.

Н. спагнанне.

◊

Налажыць галавой (разм.) — прапасці, загінуць.

Налажыць лапу (руку) на што (разм.) — захапіць што-н., падпарадкаваць сабе.

|| незак. накла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. налажэ́нне, -я, н. (да 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АТЭКТАНІ́ЧНАЯ СКЛА́ДКАВАСЦЬ,

утварэнне складак горных парод пад уздзеяннем экзагенных працэсаў. Атэктанічная складкавасць узнікае ад напору покрыўных ледавікоў, апоўзневых працэсаў, выпірання гліністых парод у бартах рачных далін, абвалу парод у карставыя пустоты, разбухання ангідрыту пры пераходзе ў гіпс, перакрывання асадкамі рыфтавых пабудоў і выступаў рэльефу і інш. У Беларусі найб. шырока праявілася як гляцыятэктанічныя парушэнні ў адкладах плейстацэну.

М.А.Нагорны.

т. 2, с. 81

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АЎТЫГЕ́ННЫЯ МІНЕРА́ЛЫ

(ад грэч. authigenës мясцовага паходжання),

мінералы асадкавых горных парод, якія ўтварыліся ў працэсе седыментацыі і літагенезу. Аўтыгеннымі мінераламі з’яўляюцца розныя карбанаты,растваральныя солі, рудныя мінералы, барыт, цэлесцін, палявы шпат, цэаліты, некаторыя гліністыя мінералы. На Беларусі пашыраны ў пародах асадкавага чахла, складаюць саляныя і сульфатныя пароды дэвону Прыпяцкага прагіну (галіт, сільвін, карналіт, ангідрыт, гіпс і інш.).

т. 2, с. 123

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)