гіпсабето́н

(ад гіпс + бетон)

бетон на аснове гіпсавых вяжучых матэрыялаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

cast1 [kɑ:st] n.

1. размеркава́нне ро́ляў; склад, саста́ў выкана́ўцаў

2. фо́рма для ліцця́ (металу)

3. склад (розуму)

4. кідо́к

5. гіпс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фасфагі́пс

(ад фосфар + гіпс)

прамысловыя адходы пры атрыманні фосфарнай кіслаты і фосфарных угнаенняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

plaster1 [ˈplɑ:stə] n.

1. тынко́ўка

2. (таксама plaster of Paris) гіпс

3. лі́пкі, ліпу́чы пла́стыр;

I put plaster on my finger. Я заклеіў палец пластырам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

газагі́пс

(ад газ1 + гіпс)

лёгкі бетон наздраватай структуры, падрыхтаваны з будаўнічага гіпсу, газаўтваральных сумесей і вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

gips, ~u

м.

1. гіпс;

pokłady ~u — паклады гіпсу;

2. гіпс; гіпсавы злепак; гіпсавая фігура (статуя);

3. гіпс; гіпсавая павязка;

ręka w ~ie — рука ў гіпсе;

ładny gips! разм. вось дык справы!; вось дык маеш!; вось табе і гоцаца!;

taki gips! — вось яно што!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

алеба́стр

(лац. alabastrum, ад гр. alabastros)

размолаты белы гіпс, які выкарыстоўваецца для тынкоўкі, вырабу скульптур, у хірургіі і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ангідры́т

(ад ан- + гр. hydor = вада)

мінерал класа сульфатаў (сернакіслы кальцый), які пры злучэнні з вадой ператвараецца ў гіпс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ЗЛЕ́ПАК,

дакладная копія твора скульптуры, прыкладнога і інш. відаў мастацтва аб’ёмнага характару. З. атрымліваюць шляхам зняцця з арыгінала формы, цвёрдай (гіпс) або мяккай (васковай, пластылінавай і інш.), і заліўкі ў яе гіпсу, сінт. масы і інш. Выкарыстоўваецца ў музейных экспазіцыях, рэстаўрацыі, у якасці навучальнага дапаможніка.

т. 7, с. 75

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

alabaster

[ˈæləbæstər]

1.

n.

аляба́стар -у, гіпсm.

2.

adj.

1) аляба́стравы

an alabaster vase — аляба́стравая ва́за

2) Figur. аляба́стравы, гла́дка-бе́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)