ме́рці разм (гінуць, паміраць) stérben* vi (s); úmkommen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

crumble [ˈkrʌmbl] v.

1. крышы́ць; крышы́цца; драбні́ць; таўчы́, расціра́ць;

crumble bread крышы́ць хлеб

2. рассыпа́цца; разбура́цца; разбу́рвацца; гі́нуць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

go to the devil

руйнава́цца, гі́нуць, ісьці́ на пагі́бель

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кале́ць разм fríeren* (s) vi, erfríeren* vi (s) (гінуць ад холаду)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ме́рзнуць

1. fríeren* vi;

2. (гінуць ад холаду) erfríeren* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Гібе́ць ’гібець, прападаць’ (БРС, Шат., Сл. паўн.-зах.). Укр. ги́біти, рус. дыял. гибе́ть ’старанна займацца чым-н.’, ст.-чэш. hyběti ’гінуць’, серб.-харв. (XV ст.) gibjeti ’гінуць’, дыял. ги́бети ’моцна жадаць’. Прасл. *gyběti ’тс’ (роднаснае з *gybnǫti, *gybati). Трубачоў, Эт. сл., 7, 217–218.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ме́рці, мру, мрэш, мрэ; незак.

Разм. Гінуць, паміраць. Высахла папараць, паўставала з зямлі, прычасалася; цяпер яна зусім маладая, бы і не мерла, а толькі змяніла свой колер на зіму. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

go under

а) зруйнава́цца, прапа́сьці, гі́нуць

б) тану́ць (пра карабе́ль)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

разбура́цца verfállen* vi (s); zu Grúnde [zugrúnde] géhen* (гінуць); éinstürzen vi (s) (пра будынкі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Нікбіць ’губіць, нішчыць; ужываць на зло’ (Нас.). Няясна; зыходным здаецца назоўнік ⁺нікба ’знішчэнне, згуба’ ад нікнуць ’знікаць, гінуць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)